خبرگزاری مهر، گروه سیاست: «خبر تو خبر» این هفته زیاد پر و پیمان نیست! با این حال، سعی کرده ایم گذری داشته باشیم بر توفیق اجباری «یادگار استاد» تا انتقادات پارتیزانی «چریک پیر» از دوستان سیاسی اش! این شما و این هم «خبر تو خبر» این هفته.
«چریک پیر»، پشت «شیخ» درآمد!
پس از معرفی کابینه دوازدهم، اصلاح طلبان انتقادات بسیاری را متوجه آن داشتند؛ یکی از این انتقادات، به حضور نداشتن وزیر زن در جمع سایر وزرا بازمی گشت. در این میان، «محمود احمدی نژاد» در نگاه منسوبین جریان اصلاحات، به واسطه انتخاب «مرضیه وحید دستجردی» به عنوان وزیر بهداشت در دولت دهم، تابوشکنی توصیف شد که حسن روحانی با وجود شعارهای پر طمطراق انتخاباتی اش، نتواست یا نخواست این مسیر را تداوم و استمرار بخشد.
در همین باره «بهزاد نبوی» عضو سابق سازمان منحله مجاهدین انقلاب روز دوشنبه 1 آبان در گفتگو با روزنامه «آرمان» ضمن توجیه اقدام حسن روحانی در معرفی نکردن وزیر زن و همچنین معرفی نکردن وزیر از میان اقلیت ها گفت: «نه در دولت اصلاحات با 20 میلیون رای و نه قبل از آن هم وزیر زن نداشتیم. فقط آقای احمدینژاد یک وزیر زن داشت و هیچ دولتی هم وزیر از بین اقلیتها نداشت. چرا باید از آقای روحانی که تحت فشارهای همهجانبه است توقع داشته باشیم که از میان خانمها و اقلیتها وزیر تعیین کند؟ توقعی که هیچ دولتی بعد از انقلاب نتوانسته برآورده کند؟»
انتقاد یا بهتر بگوییم، هجمه دیگری که از سوی اصلاح طلبان به دولت و شخص حسن روحانی وارد شد، متوجه معرفی «آذری جهرمی» به عنوان وزیر ارتباطات بود. اصلاحاتی ها با متهم کردن وزیر جوان کابینه به دست داشتن در امور امنیتی سال 88، امنیتی بودن را امری مذموم دانستند و با این فلسفه، انتخاب حسن روحانی را تخطئه کردند.
بهزاد نبوی اما پشت حسن روحانی درآمد و ضمن اشاره به مورد «سعید حجاریان»، از امنیتی بودن اشخاص دفاع و تصریح کرد: «قرار نیست هر کسی که سابقه اطلاعاتی یا امنیتی داشته، علیه جامعه باشد. سعید حجاریان به عنوان جانباز اصلاحات پیشتر، معاون وزیر اطلاعات بود و خیلی از دوستان اصلاح طلب دیگر ما هم اطلاعاتی بودند.»
نماینده مجلس ششم در بخش دیگری از این گفتگو ضمن انتقاد شدید از سهم خواهی اصلاح طلبان از دولت گفت: «برخی از دوستان مطرح می کنند که ما زحمت کشیده ایم و پست و مقام به سایرین رسید. من از این برخوردها شرمنده می شوم و چنین اظهاراتی را وهن اصلاحطلبان میدانم. چنین اظهاراتی این تصور را ایجاد میکند که اصلاح طلبان به هدف گرفتن مزد زحمت کشیده اند.»
توفیق اجباری
انتخابات مجلس دهم در اسفند سال 94، اصلاح طلبان را بر آن داشت تا برای افزایش وزن و بنابراین گسترش حوزه نفوذ سیاسی خود، ائتلافی را با اعتدالگرایان ترتیب دهند. این ائتلاف که محصول اتصال گروه های سیاسی مختلف اعم از اصلاح طلبان، اصولگرایان نزدیک به رئیس مجلس و طیف نزدیک به دولت بود، به محض استقرار در مجلس، با جدایی اصولگرایان و نزدیکان دولت از ائتلاف مزبور، دچار انشقاق و افتراق شد. «علی مطهری» نماینده ادوار مجلس هم یکی از افرادی بود که در این ائلاف حضور پیدا کرد و نامش در لیست موسوم به «امید» جای گرفت.
مطهری این هفته روز دوشنبه در گفتگو با «خبرآنلاین» از بی اختیاری اش برای حضور در لیست امید گفت. وی در همین باره اظهار کرد: «آن ها خودشان اسم مرا گذاشتند ومن هیچ درخواستی نکردم. اصلا من اصلاح طلب اصطلاحی نیستم و همه می دانند. بعد که وارد مجلس شدیم، من می توانستم بیرون بیایم و فراکسیون مجزایی تشکیل دهم. مراجعات زیادی هم در این باره به من شد ولی معتقد بودم که اخلاقا این کار خوب نیست.»
تنها یک درخواست
روز دوشنبه 24 مهر بود که حسن روحانی از اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز، پس از 8 سال دوری، در نشست این جامعه -البته بدون حضور آیت الله موحدی کرمانی، دبیرکل- شرکت کرد. حجت الاسلام «غلامرضا مصباحی مقدم» سخنگوی این تشکیلات روز سه شنبه 2 آبان در گفتگو با روزنامه «فرهیختگان» از درخواست حسن روحانی برای ادامه جلسات جامعه روحانیت در دفتر ریاست جمهوری خبر داد.
وی در همین باره گفت: «آقای روحانی اشاره کرد که جامعه روحانیت مبارز بعد از پیروزی انقلاب در دوران ریاستجمهوری آیت الله خامنه ای و مرحوم هاشمی رفسنجانی جلساتش را در نهاد ریاست جمهوری و دفتر رئیس جمهور تشکیل می داد. فحوای سخن او این بود که همچنان جلسه جامعه روحانیت می تواند در دفتر ریاست جمهوری برگزار شود چون رئیس جمهور محذوریت دارد و از نظر امنیتی نمی تواند در جاهای دیگر حضور پیدا کند.»
...و اما ابطحی!
بسیاری، از «محمدعلی ابطحی» به عنوان باعث و بانی یا در اقل کلام، آتش بیار معرکه حوادث پس از سال های 2 خرداد 76 یاد می کنند. مردی که در تمام سال های دولت اصلاحات، اقدامات عیان و نهان زیادی در حمایت از ساختارشکنی های جریانات همسو با دولت وقت ترتیب داد؛ از جمله همراهی با متحصنین مجلس ششم در دی ماه سال 82؛ ادعای تقلب در انتخابات سال 88 هم که جای خود! وی در دولت اصلاحات ابتدا رئیس دفتر و پس از آن معاون پارلمانی و حقوقی رئیس جمهور شد. وی این هفته روز دوشنبه در گفتگویی مفصل، به سوالات خبرنگار خبرگزاری «مهر» پاسخ داد.
ابطحی درباره اختلاف مبانی میان گردانندگان جبهه دوم خرداد در دهه هفتاد گفت: «عده ای از همان عملگرایان نزد خاتمی آمدند و بر اساس همان اندیشه ای که از زمان هاشمی رفسجانی مانده بود، گفتند که این حرف ها(جامعه مدنی) در جامعه کاربرد ندارد و باید بحث های اقتصادی، عملکردی و کارکردی مطرح شود.»
وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه جریان اعتدالگرا را در جامعه چندان دارای پشتوانه نمی دانم اظهار کرد: «اگر پشتوانه اصلاحات در انتخابات نبود، موفقیت هم نبود. جریان اعتدال پشتوانه رای آوری به تنهایی در جامعه را ندارد.»
ابطحی ضمن دفاع از ائتلاف با اعتدالگرایان تصریح کرد: «این ائتلاف نیاز به ادامه دارد؛ چون اگر نباشد، تشتتی ایجاد می شود که قطعا به نفع اصلاح طلبان نخواهد بود.»
وی در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به علاقه «علی لاریجانی» برای نزدیکی به جریان اصلاحات گفت: «حس من این است که لاریجانی علاقه دارد به جریان اصلاحات نزدیک شود اما هنوز بحثی درباره این موضوع در میان اصلاح طلبان نشده است. لاریجانی انسان هوشمندی است و به پشتوانه اعتباری اصلاح طلبان واقف است.»
ابطحی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اگر دولت در جایی کج رفت، آیا هزینه اش به پای اصلاحات نوشته می شود یا خیر گفت: «اگر اصلاحات آن رفتار را نقد کند، معتقدم که هزینه اش به پای اصلاحات ریخته نمی شود اما دفاع بی دلیل از دولت لازم نیست.»
از سهم خواهی تا دفاع از ائتلاف
«عبدالله ناصری» فعال سیاسی اصلاح طلب روز پنجشنبه 4 آبان در گفتگو با روزنامه «آرمان» نقدهای بسیاری را متوجه حسن روحانی، رئیس جمهور کرد.
وی ضمن شباهت دادن دولت حسن روحانی به دولت دوم مرحوم هاشمی رفسنجانی در به کار نبردن نیروهای اصلاح طلب - نیروهای اصلاح طلب در زمان دولت دوم هاشمی(اوایل دهه هفتاد) با نام «چپ» شناخته می شدند - گفت: «آقای روحانی اگر چه چهره های اصلاح طلب شاخص را به طور محدود در کابینه نگه داشت اما در سطح کلان به گونه ای دیگر رفتار کرد و عملکرد او مطابق انتظار نبود. در این راستا اگر بخواهیم قیاس کنیم می توان گفت تصمیمات روحانی شبیه به تصمیمات مرحوم آیت الله هاشمی در سال 72 و دولت دوم ایشان است. البته این قضیه در دولت دوم آقای روحانی پررنگ تر است.»
وی در ادامه با اشاره به درخواست هاشمی رفسنجانی از روحانی برای کنار گذاشتن «رحمانی فضلی» از سمت وزارت کشور گفت: «در سال 92 خواسته برخی از همراهان پشتیبانی کنندهای که در رای آقای روحانی موثر بودهاند؛ مثل مرحوم آیت الله هاشمی این بود که آقای رحمانی فضلی وزیر نشود اما وزیر شد. از این جهت من به عنوان یک کنشگر سیاسی عملکرد آقای رحمانی فضلی را در اجرای انتخابات 29 اردیبهشت راضی کننده نمیدانم.»
ناصری در بخش دیگری از این گفتگو درباره ائتلاف اصلاح طلبان با اعتدالگرایان اظهار کرد: «تجربه نشان داده در انتخابات نمی توانیم حزبی عمل کنیم و انتخابات سال 84 تجربه تاریخی برای اصلاحطلبان بود، اما با توجه به شرایط کشور اصلاح طلبان در انتخابات 1400 یا 98 و حتی شاید پس از آن نیز با رویکرد جبههای و ائتلافی جلو بروند. این روند بهتر جواب داده و بیشتر به نفع ملت و اصلاح طلبان است.