سندرم تغذیه مجدد در بازماندگان اردوگاه کار اجباری ژاپن در طول جنگ جهانی دوم تشخیص داده شد. این زمانی بود که بازماندگان پس از آزاد شدن، به بیماری مبتلا شدند. عاملی که منجر به ناتوانی آنها شد، دوره‌های طولانی گرسنگی بود. در رابطه با این بیماری در این مقاله بیشتر بدانید.
سندرم تغذیه مجدد را می‌توان به عنوان یک وضعیت تعریف کرد که در آن فردی که مدت زیادی از گرسنگی طولانی مدت رنج کشیده یا مصرف غذای کمتری داشته است، وقتی دوباره شروع به غذا خوردن می‌کنند و به طور طبیعی غذا می‌خورند، اختلالات متابولیکی و الکترولیتی را تجربه می‌کند. بازخوانی اشتها منجر به کاهش سطح محتوای فسفر، پتاسیم و منیزیم می‌شود که بر کل سیستم بدن تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد عدم تعادل در محتوای الکترولیت می‌شود. این شرایط باعث کاهش سطح فسفات در بدن می‌شود.
علل
افرادی که برای مدت طولانی غذا مصرف نکرده‌اند و سوء تغذیه را به شدت بالایی تحمل کرده‌اند، کسانی هستند که بیشترین حساسیت را برای ابتلا به سندرم تغذیه مجدد و بازگشت به عادات غذایی متعادل و سالم خود دارند. افراد مبتلا به اختلالات خوردن؛ مانند، بی اشتهایی و اشتهای بیش از حد نیز در معرض خطر ابتلا به این سندرم قرار دارند. هنگامی که فرد به شدت تغذیه می‌شود بدون اینکه زمان لازم برای بازیابی و به حالت عادی را داشته باشد، عوارض مختلف ممکن است موجب اختلال در سیستم بدن او شود.
سوء تغذیه ناشی از گرسنگی طولانی باعث سندرم تغذیه مجدد می‌شود. هنگامی که بدن برای فرآوری مواد غذایی کافی را دریافت نمی‌کند، شروع به ترشح انسولین بطور قابل ملاحظه‌ای می‌کند، در نتیجه فاز تولید کمتر از مصرف کربوهیدرات است. به همین دلیل، بدن از منابع چربی‌ها و پروتئین‌ها برای تولید انرژی بهره می‌گیرد. هنگامی که چربی‌ها و پروتئین‌ها برای دوره های طولانی استفاده می‌شود، تعادل الکترولیتی تغییر می‌کند و باعث ایجاد عدم تعادل در مقدار پتاسیم، کلسیم و فسفر در بدن می‌شود. هنگامی که معده فاز‌های خالی و گرسنگی را تحمل می‌کند، به تدریج رکود می‌کند و مقدار کمتری آنزیم تولید می‌کند. بسیاری از بیماران نیز مبتلا به اسهال و تهوع می‌شوند، زمانی که آنها شروع به خوردن غذا می‌کنند. به تدریج معده شروع به هضم غذا می‌کند. سیستم بدن ممکن است 3 تا 4 هفته طول بکشد تا به حالت عادی برگردد و عملکرد مناسب را انجام دهد.
علائم
نشانه‌ها نه تنها با عدم تعادل الکترولیت ارتباط دارند، بلکه باعث ایجاد اختلالات گوارشی و عوارض قلبی می‌شوند. نشانه‌های عدم تعادل الکترولیتی شامل کاهش پتاسیم، فسفر و کلسیم می‌باشد. عوارض گوارشی شامل علائم مانند درد شکم، التهاب و یبوست می‌باشد. تورم دست و پا نیز ممکن است به عنوان نشانه ای از سندرم تغذیه باشد. عوارض قلبی ممکن است باعث ایست قلبی شود که منجر به مرگ فرد مبتلا می‌شود. اگر فرد دارای سابقه اختلال خوردن مانند اشتهای بیش از حد باشد، لازم است که عادات غذایی در مراحل اولیه سندرم نظارت شود. این یک دوره بحرانی برای بیماران است که برای مدت طولانی در معرض اختلال خوردن می‌باشند
درمان
تعادل الکترولیتی می‌تواند با جایگزینی تیامین، اصلاح شود. تشخیص بیوشیمیایی و بالینی و پیش آگهی باید ادامه یابد و نظارت مداوم بر وضعیت ضروری است. تنها کاری که می‌توان در جلوگیری از این وضعیت انجام داد پیشگیری است. گسترش آگاهی در مورد این سندرم در میان کارمندان بیمارستان برای درک اینکه آیا بیمار در معرض هر گونه خطری برای مقابله با سندرم تغذیه مجدد است می‌تواند شرایط را بهتر مدیریت کند.
اگر فردی را که سابقه اختلال خوردن دارد مبتلا به این سندرم شود، باید مسئولیت آن را در خصوص شرایط ذکر شده در فرد بدانید. پیشگیری همیشه بهترین راه درمان است!
