تیرداد کیایی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره سینمای کمدی گفت: فیلم کمدی در چند سال اخیر نشان داده که در گیشه فروش دارد اما به شخصه با ساخت صرف کمدی مخالفم.
وی افزود: نمونه مصداقی سینمای اجتماعی در دو سال اخیر را بسیاری فیلم "ابد و یک روز" ساخته سعید روستایی می دانند. امسال یک فیلم کمدی زرد دیدم که شش میلیارد فروخته است اما فیلم های اجتماعی در سینما داشتیم که درباره بزرگان یک شهر بود و سیصد میلیون تومان روی گیشه بلیط فروخت.
بازیگر "گسل" درباره چگونگی موفقیت فیلم اجتماعی اظهار کرد: اگر آثار اجتماعی به لحاظ پرداخت درست باشد فروش خوب رقم می خورد ولی چون سخت است در نتیجه خطر ورود به سینمای کمدی کمتر و راحت تر است. بنابراین اگر قصه اجتماعی در جای جای متن به درستی پرداخته شود مردم آن را درک می کنند.
کیایی ادامه داد: فیلم اجتماعی امروز فیلمی است که ادای اجتماعی بودن را در می آورد و می خواهد مخاطب را فریب دهد. ما می گوییم سینمای قصه گو؛ در گذشته یک قصه تعریف می شد اما در حال حاضر مضمون و محتوا توسط فیلم ها دریافت می شود تا تاثیر داشته باشد ، نمونه موفق فیلم اکشن که کارگردان آن اکشن را خوب می شناسد می توان به قدرت حاتمی کیا در این ژانر اشاره کرد.
وی به دو سال اخیر آثار اجتماعی سینمای ایران اشاره کرد و افزود: فیلم هایی که قصه گویی و مضمون و محتوا را مدنظر قرار داده اند در پرداخت و ساخت پاسخ گرفته اند و در دو سال اخیر فیلم های اجتماعی و موضوعات عشقی از نگاه جدیدی با اتفاقات خوبی همراه است و جریانی در حال شکلگیری است.
این بازیگر درباره سینمای اکشن و ساختار آن توضیح داد: باید سینمای اکشن به بخش خصوصی سپرده شود چراکه فیلم های اکشن بسیار هزینه بر است و حمایت مالی برای فیلمسازان اکشن نیاز است.
کیایی ادامه داد: تفکر نو و مهارت در جوانان وجود دارد ولی نیازمند به بودجه است به همان اندازه قصه فیلم های اکشن مهم است، اینکه فقط اجسام را منفجر کنیم و متکی به جلوه های ویژه باشیم درست نیست. قصه باید همسو با اکشن باشد.
این بازیگر خاطرنشان کرد: چند سالی است که در سینمای اجتماعی بازی می کنم فیلم سمفونی تولد اثر محمد پرویزی در کنار صابر ابر، لیلا زارع و حمیدرضا آذرنگ حضور داشتم. فیلم خوبی به نام مامور بازی کردم که دارای موضوع اجتماعی و چند لایه است. قصه های که به درستی پرداخت شوند در ژانر اجتماعی جواب خود را می گیرد. سینمای کمدی فرمول ساده تری دارد که معمولا فیلمساز سمت آن می رود اما کسی که کارخود را بلد باشد به سینمای اجتماعی وارد می شود و فروش خوب هم خواهد داشت.
