به گزارش سینماپرس، امروزه بسیاری به این مهم رسیده‌اند که در کنار فیلم‌های خوب سینما ، وجود فیلم‌های زرد شرایط بدی را برای سینما به‌وجود آورده‌است و بعضی آن را به شرایط بد نقد فیلم و خبرنگاری و روزنامه‌نگاری سینمایی مرتبط می‌دانند اما نکته حایز اهمیت این است که در حوزه رسانه و مطبوعات نیز مانند حوزه‌های دیگر ضعیف و قوی در کنار هم هستند و فعالیت می‌کنند. یعنی در کنار ضعف‌های حوزه رسانه، نقاط قوت بسیاری نیز دیده می‌شود که بسیار تاثیرگذار است. با این احوال، گویا توهین به خبرنگاران به مد روز تبدیل شده و بعضی به جای اینکه کار خود را درست انجام دهند تا بتوانند کارنامه درستی ارائه دهند با چرخاندن نوک پیکان نقد( و خصوصا نقدهای غیرکارشناسی و غیرمنصفانه) به سوی رسانه ، تلاش دارند تا خود را موجه جلوه دهند. در این میان و برای رسیدن به مقصود بهتر است در هر جایگاهی، حتی بازیگر فیلم‌های کم ارزش و بعضاً زرد یا فلان مجری ورشکسته که دائم در فضای مجازی از مخاطبان می‌خواهد که به برنامه اش رای دهند هم یک پس گردنی به اهالی رسانه و خبرنگاران می‌زند تا کارنامه ضعیفش مغفول بماند . یا یکی از مجریان که سابقه ای ضعیف در کار مطبوعات داشته است و هیچ گاه خبرنگاری را تجربه نکرده نیز کار اهالی رسانه را به نقد می‌کشد و از اینکه روزگاری در رسانه حضور داشته اظهار تاسف می‌کند. افرادی از این دست این مهم را به فراموشی سپرده‌اند که این نوع رفتار غیراخلاقی برای اهالی رسانه حتی برای دقایقی نیز قابل تأمل و تاثیرگذار نیست. هم کلامی مجری برنامه تلویزیونی با بازیگری که کارنامه موفقی ندارد در زیر سوال بردن خبرنگاران و «نادان» خطاب کردن این قشر زحمتکش جامعه تنها باعث ایجاد نفاق و تفرقه میان این قشر و اهالی سینما خواهد بود. جداکردن 5 یا 6 خبرنگار هم توسط بازیگری که برترین نشان کارنامه او دریافت جایزه «عشق»! از جشنواره درجه چندم از آمریکا است را می‌توان صرفا در راستای تفرقه انداختن میان اهالی رسانه برآورد کرد.
خبرنگاران در همه جای دنیا به لحاظ مادی و معنوی جایگاه بالایی در جوامع دنیا دارند و دست کم حقوق مالی شان از بالاترین میزان حقوقهاست . این در حالیست که خبرنگاران امروز جامعه سینمایی ما با یک بیستم و یک سی‌ام درآمد خبرنگاران دنیا فعالیت می‌کنند و با این حال توسط یک برنامه تلویزیونی مورد بی‌حرمتی قرار می‌گیرند و متهم به نادانی می‌شوند. متاسفانه خبرنگاران به این مورد متهم هستند که پشت میزنشین شده‌اند. انتقادی که صدالبته بخشی از آن درست است و باید اصلاح شود. اما واقعیت این است که همین خبرنگاران با وضعیت حقوقی که دریافت می‌کنند تا همین حالا هم در مقاطع مختلفی ازجمله جنگ تحمیلی تا همین حادثه پلاسکو در تهران که تعدادی از خبرنگاران در درون ساختمان حبس شدند از نثار جانشان هم دریغ نداشته‌اند و همیشه در بهترین شکل به مخابره خبر پرداخته اند. اگرچه برای زحمات این قشر پرتلاش روزی درتقویم سالانه به نام فعالان این عرصه در نظر گرفته شده است اما متاسفانه با بی احترامی تمام در یک برنامه سینمایی به این قشر «نادان» لقب داده می‌شود. سوال اینجاست این کارگردان و بازیگر حاضر هستند تنها یکسال با شرایط کاری خبرنگاران و حقوق آنها امرار معاش کنند؟ به جرات می گوییم که برای یک ماه هم توان امرار معاش با حقوق خبرنگاران سینما ندارند اما اینگونه درباره این خبرنگاران به قضاوت می‌نشینند.
خبرنگاران در ایران امنیت شغلی ندارد و در تمام دنیا، کارشان در زمره مشاغل سخت قرار می گیرد. بیمه خبرنگاران در اکثر رسانه‌ها به‌عنوان بیمه کارگری پرداخت شده و حتی به آنها امکان استفاده از مزایای بازنشستگی شغلهای سخت هم درنظر گرفته نمی‌شود. در نهایت هم با تمام این اوصاف آنها را در جامعه هنری و در یک برنامه تلویزیونی نادان تصویر کردن کار جوانمردانه‌ای نیست.
اهالی رسانه هم به حضور برخی از افراد کم تخصص در این حوزه نقد دارند اما این مهم باید در گفتمانی درونی مورد بررسی قرار گیرد نه اینکه در یک برنامه تلویزیونی. این نوع گفتار و نقد نه تنها باعث اصلاح نمی‌شود بلکه این قشر پرتلاش جامعه را بی اجر و مزد می‌کند. نقد خوب و به جا می‌تواند بسیار کارساز باشد و باعث تقویت بنیه خبرنگاران شود اما این که چند آدم کم سواد در عرصه خبرنگاری برای بزرگ جلوه‌دادن جایگاه خود خبرنگاران سینمایی را زیر سوال ببرند و ذهن مردم را نسبت به این افراد خدوم در جامعه مشوش کنند نه محترم و نه پذیرفتنی است. این در حالی است که مرتضی میرباقری معاون سیما در اولین نشست رسانه‌ای خود به تغییرات در برنامه تلویزیونی که موجب اعتراضات هنرمندان را فراهم آورده بود تاکید کرد اما پس از نشست رسانه‌ای معاون سیما در اولین برنامه مجری، پا را فراتر از نقد گذاشت و به خبرنگاران حوزه سینمایی توهین کرد.
* فارس
