صبر

"صبر" یک اصل کلى و اساس اسلامى است که در موردى از قرآن با نماز همراه ذکر شده است.

از زمانی که اراده و تقدیر حق نقش‌آفرینش و خلقت را بر صفحه زیبای وجود نگاشت، و اراده ازلیه، ایجاد موجودات را بر اساس نظم و هم‌آهنگی تقدیر نمود و با اعلان:

عباس، شجره طیبه ای است که ریشه در اعماق سرزمینی پاک و نمونه دارد. ریشه های این درخت، از منابعی تغذیه می کند که سرشار از کرامت و مجد و بزرگواری است

عکس العمل ما در برابر فقدان عزیزان و بسیاری از مصیبت ها و مشکلات زندگی چیست؟ گاهی اولین سخنی که بر زبان می آوریم این است که: «چرا من؟ مگر من چه گناهی به درگاه خدا کرده بودم که مستحق چنین مصیبتی شده ام؟»

جایگاه صبر و شکیبایی در روایات اسلامی

صبر و رسیدن به مقام های والا نقش صبر، در دست یابی به درجات رفیع، چنان پررنگ و مهم است که جز با بهره مندی از این ویژگی مهم و ارزشمند، رسیدن به قرب الهی ممکن نیست

امروزه در عرف عام، دامنة معنایی واژه صبر و شکیبایی به اندازه‌ای محدود و کم شده است که تنها در معانی مکث، تحمّل سختی‌ها و قانع شدن در برابر وضع موجود می‌توان جلوة شکیبایی را پیدا نمود.

موضوع صبر و شکیبایی گسترۀ وسیعی در متون اسلامی و به ویژه در روایات برجای مانده از ائمة معصومین(ع) دارد. جامع‌ترین و کامل‌ترین گفتار در باب صبر و شکیبایی، در کلام نبی مکرّم اسلام(ص) برترین اسوه صبر و شکیبایی آمده است. آن‌چنان‌که حضرت فرمودند:

هر انسانى در فعالیت هاى روزانه اش هدف و ایده اى دارد، هدف و ایده اى که باعث تلاش و فعالیت او خواهد شد؛ با این تفاوت که اهداف و ایده ها، گوناگون و متفاوت و از حیث ارزش و جایگاه نیز مختلف اند، هدف گاه پست و کم ارزش و گاه عالى و ارجمند است

حضرت آیةالله‌ شیخ محمدتقی آملی (قدس‌سره): برای جلوگیری از صفت غضب دو راه ممکن است، یکی حلم و دیگری کظم الغیظ یعنی فروخوردن غیظ و خشم.