مفسران

روش تفسیری عبارت است از طریق و شیوه ای که هر مفسر برای تفسیر یک یا چند آیه انتخاب می کند و غالباً بستگی دارد به ابزاری که در تفسیر بکار می برد. تفسیر تقسیمات گوناگونی دارد و از لحاظ روش تفسیر (صرف نظر از صحیح یا خطاء بودن تفسیر) به چند قسم تقسیم می شود:

در مورد توحید آیات بسیاری در قرآن وجود دارد اما سوره توحید اهمیت فوق العاده ای در این خصوص دارد که در این مقاله به مساله توحید از منظر این سوره می پردازیم: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ  قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یلِدْ وَ لَمْ یولَدْ (3) وَ لَمْ یکنْ لَهُ کفُواً أَحَدٌ (4)

بررسی و نقد دیدگاه آلوسی در مورد آیه‌ی تطهیر

همه ی شیعیان دوازده امامی اتفاق نظر دارند که این آیه ی مبارکه هنگامی نازل شد که امیرمؤمنان علی (علیه السّلام) انگشترش را در حال رکوع به مستمند بخشید

  مفسرین شیعه را به دو دسته، مفسران همزمان ائمه اطهار و مفسران عصر غیبت تقسیم می کنند. بسیاری از اصحاب امامان بر قرآن تفسیر و توضیح نوشته اند که از آن جمله می توان به ابوحمزه ثمالی، ابوبصیر اسدی فضل بن شاذان اشاره کرد

چکیده:   در باب تفسیر حروف مقطعه تاکنون از سوی مفسران مباحث زیادی صورت گرفته و تفسیرهای متعددی بیان شده است، اما همچنان جای بحث بیشتر دارد

مقدمه:   اسلام با ظهور خود موجب پیدایش علوم زیادی شده، که از آنها به علوم اسلامی تعبیر می شود، در میان علوم اسلامی، علم قرائت اولین علمی است که ظهور یافته و پس از آن علم تفسیر به ظهور رسیده است

آیت‌الله محمدهادی معرفت(ره) مسلمانان در صدر اسلام، قرآن را با همان جلوه اولیه‌اش درمی‌یافتند و معانى و مقاصد آن را با همان اذهان پاک، به دور از هر گونه آلودگى فکر و پندار ناروا به خوبى درک می‌کردند؛ چرا که قرآن به زبان آنان و همگون با شیوه کلامى شان، شیوا و رسا نازل شده بود

آیت‌الله محمدهادی معرفت(ره) /بخش دوم   تأویل در لغت تأویل از ریشه «أول» به معناى بازگشت به اصل گرفته شده است

روی آوردهای قرآن شناختی بخشی از پیش فرض ها و مبانی فهم این کتاب آسمانی را تشکیل داده و نوع نگاه ما به این کتاب مقدس و فهم ما از آن را سامان می بخشد