ابتلا

در جریان تحقیق دانشمندان کانادایی مشخص شد که احتمال حضور طولانی‌تر افراد با گروه‌های خونی «آ» یا «آ-ب» در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان پس از ابتلا به ویروس کرونا بیشتر است.

محققان دریافتند که اندازه‌گیری آنتی‌بادی به نام ایمونوگلوبولین G (IgG) در شناسایی بیماران آلوده که حداقل به مدت 14 روز علائم دارند، بسیار دقیق است.

بررسی الگوی گسترش ویروس از 17 اسفند تا 8 فروردین نشان داد که ویروس کووید-19 چندان تابع دمای هوا عمل نمی‌کند و الگوی انتشارش بیش از آنکه تابع دما باشد تابع رفتار‌های انسان‌ها است.

با وجود این ب‌ث‌ژ نمی‌تواند به عنوان یک راه حل بلندمدت در نظر گرفته شود. هر گونه افزایش مقاومت نسبت به کووید انتظار می‌رود فروکش کند و این یعنی کسانی که در کودکی واکسینه شده‌اند دیگر قدرت حفاظتی دربرابر کرونا نخواهند داشت.

دو ماه پس از ابتلا به علائم کووید-19، 66 درصد از بیماران بزرگسال گزارش دادند که دست‌کم از یکی از 62 مورد عوارض رنج می‌برند. این عوارض به طور عمده، از دست دادن بویایی و طعم، تنگی نفس و خستگی هستند.

بر این اساس، سلول‌های TFH باعث تولید آنتی بادی می‌شوند و سلول‌های T نظارتی، فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند.

«ما با مطالعه داده‌های آماری و تحلیل آنان متوجه شدیم که مدل سرایت ویروس باید وجود حداقل زمان بیماری را در نظر بگیرد و اینکه سرایت این ویروس نه در اولین روز‌های ابتلا، بلکه در روز‌های بعدی سیر بیماری جریان دارد.

در عین حال این سازمان تصریح کرد که هنوز شواهد علمی مبنی بر اینکه کسانی که به آنفلوانزا مبتلا شده اند، در برابر ویروس کرونا مصونیت دارند، یافت نشده است.

جهشی در یک ژن، احتمال شدت گیری ابتلا به بیماری کرونا را می‌تواند افزایش دهد و احتمال اینکه فرد مبتلا ناگزیر به اقامت در بیمارستان شود را دو برابر کند. همین موضوع احتمال این را که فرد مبتلا به تنفس مصنوعی نیاز داشته باشد، افزایش می‌دهد.

تصور بر این است که وقتی ویروس کرونا به سلول‌های بینی، گلو و زبان حمله می‌کند بویایی مختل می‌شود. تفاوت آن با از دست رفتن بویایی در سرماخوردگی شدید این است که در سرماخوردگی به دلیل بسته شدن راه بینی چنین می‌شود.