احمد-بن-حنبل

ابو عبد الله، احمد بن حنبل شیبانی از محدثان بلند آوازه است که در سال 164ه ق در «مرو» دیده به جهان گشوده، و در سال 241ه.ق در بغداد دیده از آن بر بست. او با نگارش کتاب معروف خود به نام «المسند» بزرگترین و گسترده ترین کتاب حدیثی را به صورت «مسند نگاری » به جهان حدیث عرضه کرد.

از همان قرن نخست هجری، در زمینه های اعتقادی، فقهی و تاریخی، بین مسلمانان اختلاف آرا پدید آمد

فرقه های اسلامی به مرور و در گیرودار مسائل و بحران های فکری و پرسش های تازه، خط و مشی خاصی را برگزیدند

مروری بر زندگی حضرت زهرا(س) در کتب و مخصوصا صحاح اهل سنت (1) از دو جهت اهمیت دارد: نخست اینکه; عظمت بانوی دو عالم، نزد هر دو گروه آشکار می شود. و دیگر اینکه، با وجود چنین عظمتی چگونه بسیاری از اهل نت به تاویلات و توجیهات تاریخ آن عصر روی آورده اند.

سلف در لغت به معنی متقدم و سابق است. و در اصطلاح علمای علم کلام و ملل و نحل بر صحابه و تابعین و نیز تابعین تابعین اطلاق می شود، بلکه به علمای اسلامی در سه قرن نخست هجری سلف گفته می شود و گاهی از نخستین تابعیان به سلف صالح تعبیر می شود. (1)

در ماه ربیع الاول سال 661 هجری قمری، درست 5 سال پس از سقوط عاصمه خلافت عباسی (بغداد) کودکی در یکی از نقاط شام به نام (حران) دیده به جهان گشود و تا 7 سالگی در آن سرزمین زندگی کرد، ولی بخاطر حمله سپاه مغول، خانواده وی مجبور به جلای وطن شد و رحل اقامت در شهر شام افکند

می دانیم که پس از پیغمبر اختلافات و حوادثی میان مسلمین پدید گردید.که پاره ای از آنها سبب شد در زمینه آن، احادیثی جعل، و بدینوسیله موضوع، تثبیت شود، که اهم آنها از این قرار است:

حاکم در مستدرک به سند خود روایت کرده است که:«رسول خدا (ص) بر فاطمه وارد شد.فاطمه گردنبندی از طلا را که به گردن داشت به دست گرفت و گفت:این را ابو الحسن به من تحفه داده است