حجر-بن-عدی

حجر بن عُدَی کِندی از اصحاب رسول خدا (ص) و یاران وی می باشد

یکى از قبایلى که در کوفه مى زیست کنده بود.حجر را به سبب آن که از این قبیله بود ، حجربن عدى کندى مى گفتند

این روز ها اخبار جنایات گروهی مسلمان نما که با پشتیبانی برخی سران مزدور عرب در کشور مسلمان سوریه به جنایات و هتک حرمت مقدسات اسلامی می پردازند، به گوش همگان می رسد و دل هر آزادمردی را می لرزاند

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: «شگفت و تمام شگفت آن واقعه ای است که بین ماه جُمادی و ماه رجب واقع می شود» و نیز گفته اند: «کدام شگفتی بالاتر از آنست که مردگانی بر سر زندگانی بزنند؟»

پس از جریان سقیفه و یاری جستن امیرمومنان(ع) از مبارزان بدرو سابقین صحابه، که به شهادت کوثرالهی فاطمه زهرا(علیهاالسلام) و فرزند پاک وی محسن شش ماهه انجامید، می توان قیام حجربن کندی را نخستین حرکت خونین شیعه به شمار آورد.

در قسمت آغازین این بحث، برخی ویژگیهای فردی و نیز شروع حرکت حجر، مورد اشاره قرار گرفت. در دومین بخش، گوشه ای از پایداری و فداکاری آن افسر ولایت و نیز شهادت او و هفت تن از یارانش بررسی شد

معاویه حکومت کوفه را به زیاد بن ابیه داد. او نخستین کسی بودکه حکومت «عراقین » یعنی بصره و کوفه و بخشی از ایران را به عهده گرفت

رمضان، ماه غروب خورشید هدایت علی بن ابی طالب است. به این مناسبت مقاله حاضر که برگزیده ای از کتاب « نفائح العلام فی سوانح الایام » تالیف علی اکبر مروج الاسلام خراسانی است و«گاه شماری » از آخرین روزهای زندگی امیرمؤمنان را بیان می کند، که تقدیم خوانندگان کوثر می شود.

سعد بن عبادة(پدر قیس)در زمان خود از بزرگان مدینه و رئیس قبیله خزرج، و مرد غیور و با شخصیتی بود و شرح شجاعت و خدمات او در اسلام و پس از آن، و مخالفت وی با خلافت ابوبکر در ماجرای سقیفه در تاریخ مضبوط است، که ما نیز شمه ای از آن را در تالیفات گذشته به رشته تحریر در آوردیم.