روابط-والدین-و-فرزندان

در موقعیت‌های مهم زندگی دخترتان مانند تولد، اولین روز مدرسه، اولین اجرا و غیره کنارش باشید. کودکتان این لحظات را تا آخر عمر از یاد نخواهد برد و با این کار، شما هم عضوی از آن خواهید شد.

بچه‌ها به ندرت از این موضوع آگاهی کسب می‌کنند که نسبت به دنیای اطراف خود کنترل ناچیزی دارند و به‌ویژه اگر احساس عصبانیت، رنجش و بی‌یاور بودن بکنند، به بروز برخی رفتارهای عجیب دست می‌زنند.

بگویید: بیا از هم دور باشیم تا هر دو آرام شویم. این عبارت، «تنها ماندن» را به «با هم بودن» بر می‌گرداند و اجازه می‌دهد به جای تنها ماندن، ارتباط دوباره‌ای برقرار شود.

اگر سن فرزندتان کمتر از 10 سال است یا در سنی قرار دارد که شما از تنها گذاشتن او در خانه، احساس نگرانی می‌کنید، بهتر است پاسخ روشنی به او بدهید.

اگر فرزندتان ببیند که اتاق شما منظم و مرتب است نسبت به این قضیه مشتاق خواهد شد. برای بهتر شدن اوضاع، کارهای خوب را تشویق کنید و قاطع و استوار باشید.

وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام می‌دهد، او را تنبیه کنید اما بگویید به خاطر راستگویی‌اش، در مجازات او تخفیف قائل می‌شوید. به او یاد دهید که راستگویی در هر حال، بهتر از دروغگویی است، حتی اگر عواقبی در پی داشته باشد.

سعی کنید در مواقعی که احساس می‌کنید خردسالتان به ناخن خوری ترغیب می‌شود با ترغیب کردنش به انجام کارهای مختلف و سرگرم کننده با دستانش، حواس او را از انجام این کار پرت کنید. کوتاه کردن ناخن‌ها و شستشوی مرتب دست‌ها نیز توصیه می‌شود

تحقیق دیگری نیز در مورد کودکان بی‌سرپرست انجام شده که در آن دو گروه از نوزادان مورد مطالعه قرار گرفته‌اند؛ نوزادانی که بغل گرفته می‌شدند و حرف‌های محبت‌آمیز می‌شنیدند از لحاظ تغذیه و رشد شرایطی به مراتب بهتر داشتند.

شما می‌توانید در هر موقعیتی با پرسش سوال در مورد احساسات دیگران، شفقت و دلسوزی فرزند خود را پرورش دهید. دلسوزی و همدلی موجب می‌شود فرزندان شادتر داشته باشید. آنها روابط قوی‌تری با دیگران و احساس بهتری نسبت به خودشان خواهند داشت و زندگی شان معنادارتر می‌شود.

یکی از مشکلات کتک زدن این است که مهارت‌های جدیدی به کودک آموزش نمی‌دهد. برای مثال اگر فرزند شما خواهر یا برادر کوچکش را کتک زد و شما نیز متعاقبا او را کتک زدید، مهارت حل مسئله را به او یاد نداده‌اید.