ساموئل-بکت

وقتی صحبت از جریان رمان مدرن می شود بدون شک نام رمان های «اولیس» و «شب زنده داری فینیگن ها»ی جیمز جویس و همین طور رمان «در جست و جوی زمان از دست رفته» مارسل پروست به ذهن می آید.

اوج خلاقیت ساموئل بکت، نویسنده یاغی ایرلندی، مربوط به دهه 50 قرن بیستم بود؛ دهه ای که نماییشنامه معروف «در انتظار گودو» را منتشر کرد و البته سه چهار سالی طول کشید تا محافل تئاتری در اروپا و آمریکا دریابند که او چه می خواهد بگوید.

دو رمان «مالون می‌میرد» و نمایشنامه «دست آخر» نوشته ساموئل بکت با ترجمه مهدی نوید توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شد.

رمان‌های «مالون می‌میرد» ساموئل بکت با ترجمه مهدی نوید و «وقت سکوت» از لوییس مارتین سانتوس با ترجمه ونداد جلیلی راهی بازار شده‌اند.

ترجمه کتاب‌های «نوشتن مانند بزرگان» از ویلیام کین، «اسرار کتاب سیاه» از دارمین حاجی بگویچ و «دست آخر» از ساموئل بکت منتشر شده‌ است.

کافه گودو پاتوق دانشجوهاست. دانشجوهایی که میان کافه‌های فراوان خیابان انقلاب، این کافه را به خاطر فضای نوستالژیک و صمیمی‌اش انتخاب کرده‌اند و از هر فرصتی، حتی ساعت خالی بین دو کلاس برای آمدن به آن استفاده می‌کنند.