مجرم

این مقاله در پی بررسی پدیده نفاق در جامعه اسلامی است و در گام اول این تصور رایج را به چالش می کشد: «منافقین کفار ناپیدا هستند». نفاق جریانی اجتماعی است که از درون جامعه دینی سر برآورده است و برخلاف شیوه زندگی دینی گام برمی دارد و لزوما هم منشأ خارجی ندارد.

یکی از مهمترین سیاست های کنترلی اسلام در مواجهه با انحرافات اجتماعی، سیاست های پسینی است. این سیستم به گونه ای تنظیم یافته که همراه با مجازات و تنبیه مجرمان ، اصلاح و بازپروری آن ها نیز مطمح نظر قرار می گیرد

مجوز شرعی علنی بودن اجرای حدود چیست و گستره علنی بودن آن تا کجاست؟ نگاه کتاب و سنت در این موضوع چگونه است؟ دلایل موافقان و مخالفان اجرای علنی حدود کدام است؟ اینها پرسشهایی است که نگارنده در صدد پاسخ به آنها بوده و در دو مقام، همراه با طرح نظریه های فقها و کارشناسان حقوقی و بررسی آنها، اجرای علنی حدود را مجاز دانسته و به آثار مثبت و منفی فردی و ...

در نظام حقوقی اسلام، اعمال ناپسند، غیر اخلاقی و مخالف شرع، کیفرهای خاصی مقرر گردیده که در صورت داشتن ضمانت اجرایی، بقای حیات انسانی و طهارت نسل و مصالح عمومی جامعه را تضمین می نماید.

بی تردید انسان ها در طول حیات خود همواره دسته جمعی و به صورت های خانوادگی،عشیره ای وقبیله ای زندگی می کرده اند و با افزایش جمعیت، اجتماعات بزرگ تری همچون شهرها شکل گرفته است

کوشش نظریه تعلیم اخلاقی، ارائه تبیینی از مجازات بر اساس موضعی متفاوت با سایر نظریه های مربوط به مجازات است

مجازات یکی از قدیمی ترین نهادهای بشری است. خصیصه بارز این نهاد، ناخوشایند بودن آن برای کسی است که مورد مجازات قرار می گیرد. این ویژگی فلاسفه را برانگیخته است تا در صدد ارایه توجیهاتی برای آن برآیند.

یکی از شیوه های پیش گیری از جرم، پیش گیری وضعی است که با تغییر وضعیت فرد یا شرایط محیطی مانند زمان و مکان در صدد است از ارتکاب جرم توسط فرد مصمم به انجام جرم جلوگیری کند. در میان آموزه های اسلامی نکات دقیق و فراوانی در این باره وجود دارد. نوشتار حاضر تلاش می کند طی سه گفتار عوامل پیش گیرانه وضعی ناظر به بزه کار و بزه دیده و محیط را بررسی نماید.

اجرای حکمی قضائی در ملأعام این‌بار در قوچان؛ شهری 174هزارنفری در خراسان رضوی که دیروز ٧ نفر از «نزاع‌گران در ملأعام» این شهر و در بین جمعی از مردم، 50 ضربه شلاق را تحمل کردند.

«حدّ» به معنای منع (باز داشتن) و الفصل بین الشیئین (جدایی میان دو چیز) است. (ابن زکریا، 1404، ص 3؛ خلیل بن احمد، 1414، ص 3). در قرآن کریم چهارده بار این واژه به کار رفته است و در همه این موارد بالفظ جمع و به معنای احکام، اوامر و نواهی خداوند است و هیچ یک از آنها عقوبت خاص یا عام را ایفاء نمی کند.