هابل

در این تصویر یک طوفان تاریک عظیم در نزدیکی بخش بالایی مرکز سیاره مذکور قابل مشاهده است که این طوفان وسعت بیشتری از اقیانوس اطلس دارد.

حلقه‌های به رنگ نارنجی آتشین و آبی کهکشان مذکور که در صورت فلکی فورناکس یا کوره واقع است، به ما نشان می‌دهند ستاره‌ها در کجا شکل گرفته‌اند و مکان‌های غبارآلود مهد تولد ستاره‌ها در آینده کجا هستند.

این توده از یک ماه بعد شروع به سرد شدن کرده و به مرور ابر سیاه رنگ متراکمی را تشکیل داده است. حرکت این ابر سیاه در اطراف «شبان‌شانه»، ستاره شناسان را دچار خطای دید کرده و این گمانه را تقویت کرده که این ستاره غول پیکر دوره بی‌فروغ شدن خود را آغاز کرده است.

به خاطر این همگنی در مدار است که اخترشناسان توانستند با رصد ماه به عنوان یک آینه، انوار خورشید را که ازطریق جوّ زمین منعکس می‌شد، ببینند. تلسکوپ‌های فضایی مانند هابل، همین امر را از ورای جوّ زمین ممکن می‌کنند.

اکنون ستاره شناسان تصویری خیره کننده را ایجاد کرده‌اند که آتش بازی‌های آسمانی را در خوشه ستاره‌ای G. 286.21 + 0.17 که در منطقه شاه تخته یا کارینا (Carina) کهکشان ما واقع شده است و در حدود هشت هزار سال نوری فاصله دارد، نشان می‌دهد.

اخترشناسان به‌تازگی از تمامی قابلیت‌های تلسکوپ فضایی هابل بهره گرفته‌اند تا چنین پدیده‌هایی را در آسمان بیابند و حالا این چشم عظیم بشر در فضا، دو نمونه از پرگازترین و پرغبارترین مرگ‌های ستاره‌ای را در کهکشان ما ثبت کرده است.

نتایج جدید به‌دست‌آمده از تلسکوپ فضایی هابل پیشنهاد می‌کند که به‌وجودآمدن ستارگان اولیه و کهکشان‌ها در کیهان اولیه زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شود، شکل گرفته است.

تلسکوپ فضایی "هابل" ناسا/ آژانس فضایی اروپا اخیرا موفق به ثبت تصویری بی‌نظیر از کهکشان مارپیچی "ان.جی.سی 4100 " (NGC 4100) شده است.

هابل در 20 آوریل موفق به ثبت تصویر از 30 قسمت از ساختار تکه‌تکه شده این دنباله دار و در 23 آوریل موفق به ثبت تصویر از 25 قسمت از ساختار تکه‌تکه شده این دنباله دار شد.

تلسکوپ فضایی "هابل" ناسا/ آژانس فضایی اروپا طی چند روز گذشته موفق به ثبت تصویری بی‌نظیر از لحظه در هم شکستن دنباله‌داری به نام "اطلس"(ATLAS) یا "سی/2019 وای4" (C/2019 Y4) شده است.