کتاب «سکولارها چه می گویند؟» اثری نو در تجزیه و تحلیل یکی از مهمترین مسایل روز در عرصه اندیشه معاصر و مبانی دینی و حکومت اسلامی و پاسخی به شبهات و القاء ات سوء و تبلیغات دامنه دار طرفداران سکولاریسم علیه حاکمیت دینی و جایگاه دین است.
این اثر، ترجمه «العلمانیون و الاسلام»، نوشته دانشمند و محقق مشهور مصری «محمّد قطب» (برادر سید قطب) است که اخیراً منتشر شده است. ترجمه آن نیز در 163 صفحه به قلم شیوا و نثر روانِ جناب آقای جواد محدّثی است.
عناوین اصلی بخشهای این کتاب، عبارت است از:
«مقدمه»، «برخورد اروپا با دین»، «دین حق»، «دموکراسی و اسلام»، «به سود چه کسی با اسلام می جنگند»، «آینده از آنِ کیست؟».
در فصل نخست، به سوء برداشتی که اروپا از دین داشت و در پی این شناختِ نادرست از دین، به ایجاد نفرت از دین پرداخت و سعی کرد دین را از صحنه زندگی کنار بزند، پرداخته است. ریشه های این برخورد، سوابق سوء مسیحیت در غرب و نقش آن در پیدایش این دیدگاه، بدعتها و انحرافاتی که در مسیحیت پیش آمد و نقش پولس در این انحراف اعتقادی و تقابل دین و قانون و دین و دانش در آموزشهای کشیشهای مسیحی و ... در این فصل بررسی شده است.
در بخش «دین حق»، با ارائه چهره ای صحیح از دین، به نقد جریانی پرداخته که انحرافات و کژاندیشی های مسیحیت را به اصل ادیان و کلیت مذاهب آسمانی از جمله اسلام سریان و تعمیم داده و «دین» را مورد تاخت و تاز غیر منصفانه قرار داده اند. جایگاه والای انسان، تعقّل، دین، زندگی برتر، باورهای مکتبی، بر اساس رهنمودهای اسلام، مورد بررسی قرار گرفته و سوء نیت مخالفان اسلام را در راه اندازی تبلیغات ضد دینی در سراسر جهان افشا کرده است و نشان داده که اسلام، الهام بخش تمدن، تفکر، آزادی، زندگی ایده آل، ارزشهای اخلاقی، فرهنگ کار و تلاش، عمران و آبادانی است و به شبهات سکولارها در این زمینه ها پاسخ داده است.
تفکیک مرز میان تئوکراسی مسیحیت که حکومت طبقه مقدس کشیشان و پاپ ها با آن همه جنایتها و استبدادها و دانش ستیزیها است، با نظام سیاسی اسلام و حکومت دینی که در رأس آن پیامبر خدا(ص) بر مبنای قرآن و وحی آسمانی است، بخوبی تبیین شده است.
در فصل «دموکراسی و اسلام» عمدتاً به دو بحث مهم پرداخته است: یکی اینکه آیا میان دموکراسی و اسلام تعارضی هست یا نه و اگر در جایی تعارض پیش آمد، یک مسلمان باید دموکراسی را بگیرد یا اسلام را و کدام را قربانی دیگری کند؟ دیگر اینکه آیا الگوی سکولاریستی غرب، شایسته آن است که روش زندگی و حیات بشری قرار گیرد؟ و اگر شایسته نیست، جایگزین آن چیست؟ در این بخش است که میان «اجتهاد ضابطه مند و بامعیار» و «اجتهاد بی ضابطه» تفصیل قائل شده و چهارچوب وحی را برای برداشتهای اجتهادی از احکام اسلام در عرصه تطبیق و اجرا، اجتناب ناپذیر دانسته است و ریشه اختلاف دیدگاههای فقها را روشن ساخته است.
در بخش دوم همین فصل، نقد عالمانه و عینی از تفکر و شیوه سکولاریستی غرب و اروپا به عمل آمده و ناکامی این مرام را در دادن راه حلی پسندیده و متین در حل مشکلات جهان و حقوق انسانها نشان داده است. برخوردی که سکولاریستها در الجزایر با اسلام گرایان داشتند، به عنوان دیکتاتوری زشتِ سکولارها در به رسمیت نشناختن حق انتخاب مسلمانان، مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته و از آن به عنوان «جاهلیت قرن بیستم» یاد شده است.
در فصل چهارم، پرده از جنگ گسترده ای برداشته که امروز در سراسر جهان، از بوسنی و هرزگوین و داغستان و هند و کشمیر و فیلیپین، تا برمه و ترکستان و فلسطین و ... علیه اسلام برپاست و نمونه هایی از تهاجم خشن سکولاریسم در رسانه های گوناگونی همچون مطبوعات، رادیو و تلویزیون، سمینارها، گفتگوها، سخنرانیها و اظهارات رسمی و دیدارها و ... علیه اسلام بیان شده است که نوعی راه اندازی مجدد «جنگهای صلیبی» است، با شیوه های مدرن و امروزی و در مقیاسی وسیعتر، و هدف این هجوم گسترده، دور ساختن «ذهن» و «زندگی» مسلمانان از اسلام است.در عین حال، ناکامی های سکولاریستها در این تهاجم خشن و گسترده را هم نشان داده است و سرکوب هر حرکت دینی و بیداری اسلامی را با عنوانِ «بنیادگرایی» و «تروریسم»، بی نتیجه خوانده است و در مقابل این برچسب ناچسب، از «تروریسم مسیحی» و «تروریسم یهودی» یاد می کند و نیز «تروریسم هندویی» و «تروریسم کمونیستی» که چگونه با مسلمانان در بوسنی، فلسطین، هند، برمه، داغستان و ... به نسل کشی پرداخته و رفتار خشونت آمیز دارند.
در آخرین فصل (آینده از آنِ کیست؟) چشم انداز روشنی را برای اسلام گرایان در سطح جهان ترسیم می کند که به غلبه تمدن اسلامی بر آنچه که نامش را «تمدن مسیحی!» نامیده اند خواهد انجامید، به شرط آنکه مسلمانان، با محکم کردن ارتباطاتشان با یکدیگر، با شناخت دقیق تر دشمن، و شناختِ توانایی های خویش، با خلوص نیت و کار برای خدا، آمادگی برای نبرد و جهاد فی سبیل الله، با همبستگی دلها و وحدت صفوف، این راه را که گرچه طولانی است، ولی مقصدی روشن و امیدبخش دارد ادامه دهند و خسته نشوند. در بخشی از این فصل، به این شرطها و زمینه های لازم با طرح سؤالاتی به این صورت هم اشاره شده است: (ص160).
«آری ... ولی ... آیا جنبشهای اسلامی موجود در روی زمین در حال حاضر، شایسته آن هستند که رسالت بزرگ خود را در برابر خودشان و بشریت انجام دهند؟
آیا توانسته اند آن شالوده و پایه مطلوب را در سطح مطلوب، تربیت کنند؟
آیا دلهایشان الفت یافته و حرفها یکی شده است؟
آیا خالص برای «خدا» شده اند، تا آنجا که «خود» را فراموش کنند؟
آیا به اندازه ای بصیرت سیاسی و انقلابی یافته اند که به کمک آن بتوانند در راه ناهمواری که از هر سو دشمنان آنان را احاطه کرده اند و مثل عقابهای وحشی و درنده که منتظر شکارند، در کمین اند، گام نهند؟
آیا اهدافشان برای خودشان روشن است و اولویتها را معین کرده، میزان توانایی های خود را شناخته و در محدوده آنها حرکت کرده اند؟
یا هنوز خیلی کاستیها دارند تا در سطح مطلوب باشند؟
اگر این جنبشها بر همان تفرقه ها و پراکندگی ها و کاستیها در تربیت خویش و تیرگی در دیدگاهها باشند (مگر عده ای اندک) آیا صلاحیت دارند که جایگزینی باشند که بشریت را از جاهلیت معاصر نجات دهند؟
نه می گوییم «آری»، و نه می گوییم «نه». این غیبی است به خدا واگذار شده است. ما در اینجا از سنتهای الهی و از وعده ها و وعیدهای خدا سخن می گوییم. اینها «ثابت»هایی اند که بر «متغیّر»ها حکومت دارند ...». ُ
ویژه نامه
حکومت علوی
اختصاص شماره های 17 و 18
مجله حکومت اسلامی
به مباحث «حکومت علوی»
ویژه نامه حکومت علوی که به مناسبت سال امیرالمؤمنین(ع) و در دو شماره جداگانه منتشر خواهد شد شامل مباحث متنوعی در تبیین تحلیلی برخی ویژگیهای حکومت علوی می باشد. بخش عمده موضوعات تهیه شده اینهاست:
* عدالت اجتماعی در حکومت علوی * آزادی مخالفان سیاسی در حکومت علوی * نظام قضایی امیرالمؤمنین(ع) * خاستگاه مشروعیت حکومت علوی * نظارت بر کارگزاران در حکومت علوی * احکام حکومتی امیرالمؤمنین(ع) * قهر و مدارا در حکومت علوی * اهتمام به آرای عمومی و دید مردم * عوامل ناپایداری حکومت علوی * انگیزه های مخالفت با حکومت علوی * انتقادگری و انتقادپذیری در حکومت علوی * بیت المال در نهج البلاغه * حقوق مردم در نگاه علی(ع) * ضرورت و جایگاه حکومت در نگاه علی(ع) * امیرالمؤمنین(ع) و رفتار با مخالفان جنگ طلب * آرمانهای حکومت علوی * وظایف و مسؤولیتهای حاکم در نگاه امیرالمؤمنین(ع) * تحلیل امام خمینی از حکومت علوی * جریانهای اجتماعی در دوران حکوت علی(ع)
