این برج در روستای رسکت از توابع بخش دودانگه در 40 کیلومتری جنوب غربی شهر ساری واقع شده و قدمت آن به قرن پنجم هجری قمری باز می‌گردد. این برج شامل بدنه آجری و گنبد است که در حدّفاصل قسمت فوقانی بدنه و آغاز گنبد، تزئینات مقرنس‌کاری دیده می‌شود. این بنا دو کتیبه آجری به خط پهلوی ساسانی و خط کوفی دارد. وجود خط پهلوی در این بنا به این دلیل است که خط رایج در مازندران تا قرن‌ها پس از حمله اعراب به ایران همچنان خط پهلوی بود.
برج رسکت در شیب تند کوهی سنگی بنا شده و همواره این سئوال مطرح بوده که این بنای آجری چگونه در این شیب تند پابرجا مانده است. با طرح این سئوال گمانه‌ای در اطراف برج زده شد و طی آن بخشی از سکوی آجری نمایان شد که سطح شیب را برای معماران برج از بین برده است. معماران این برج با استفاده از تراشیدن سنگ‌های کوه، حفره‌ای سنگی را به وجود آوردند تا بتوانند سکوی آجری را در داخل آن بنا کنند.
برج آرامگاهی رسکت در زمان غزنویان ساخته شده اما در این زمان خاندان باوندیان که از اسپهبدان ساسانی بودند در مازندان حکومت می‌کردند. این خاندان از دوره ساسانی در این منطقه از کشور مستقر بودند و با ورود اسلام، مسلمان شده و حدود 700 سال در مازندران حکومت کردند. برج رسکت آرامگاه یکی از اعضای خاندان باوندیان به نام «شهریار ابن قارون» است.
این بنا به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
