به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ناسا تصاویر خیره‌کننده‌ای از سحابی " NGC 3603" منتشر کرد. این سحابی که در صورت فلکی "شاه‌تخته" (Carina) قرار دارد، 22 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد.
این سحابی به عنوان یک منطقه ستاره‌فشان شناخته شده است. این خوشه ستاره‌ای توسط ابرهای گازی و گرد و غبار میان ستاره‌ای احاطه شده است.
تابش اشعه ماوراء بنفش و بادهای شدید ستاره‌ای سبب ایجاد حفره‌های فراوانی در ابرهای گازی و گرد و غبار این خوشه ستاره‌ای شده‌اند.
اکثر ستاره‌های این خوشه در یک بازه زمانی متولد شده‌اند؛ اما اندازه، جرم، دما و رنگ آنها با یکدیگر متفاوت است. طول زندگی یک ستاره توسط جرم آن مشخص می‌شود.
سحابی NGC 3603 همچنین دارای برخی از ستاره‌های عظیم شناخته شده است.
به گفته ناسا این ستاره‌ها به سرعت و درحالی‌که جوان هستند، از بین می‌روند و از طریق انرژی هیدروژن خود سوخته می‌شوند و در نهایت در انفجار ابرنواختری به زندگی خود پایان می‌دهند.
خوشه‌های ستاره‌ای همچون NGC 3603 سرنخ‌های مهمی را برای درک مبدأ تشکیل ستاره‌های عظیم در اوایل جهان برای دانشمندان فراهم می‌سازند.
اخترشناسان همچنین از خوشه‌های عظیم ستاره‌ای برای مطالعه مناطق ستاره‌فشان دور که هنگام برخورد با کهکشان‌ها رخ می‌دهند و سبب ایجاد ستارگان می‌شوند، استفاده می‌کنند.
سحابیNGC 3603 اولین بار توسط "جان هرشل" در سال 1834 طی مشاهداتش کشف شد، "هرشل" اظهار داشت که یک شی بسیار قابل توجه دیده که شاید یک "خوشه کروی ستاره‌ای" باشد. "هرشل" آن را به نام سحابی 3334 فهرست‌بندی کرد که در کاتالوگ عمومی جدید به‌نام سحابی NGC 3603 شناخته می‌شود.
اخترشناسان با استفاده از مشاهدات انجام‌شده توسط ابزار" SINFONI " تلسکوپ بسیار بزرگ "وی.ال.تی" (VLT) تأیید کرده‌اند که یکی از این ستاره‌های سحابی NGC 3603 حدود 120 برابر عظیمتر از خورشید است و یکی از ستارگان عظیم کهکشان راه شیری نیز شناخته می‌شود.
