به گزارش "ورزش سه"، سامورایی ها که در بازی رفت توانسته بودند با دوگل زده سوپاپ اطمینانی را در آزادی برای خود ایجاد کنند، در این دیدار سعی کردند، با اداره بازی سعی در حفظ گل هایی را داشته باشند که در بازی گذشته به ثمر رسانده بودند. اما آنها چگونه بازی را اداره کردند.
مربی خوش فکر کاشیما گو اویوا با آنالیز دقیق پرسپولیس اکثر راه هایی را که پرسپولیس می توانست از آن طریق به گل برسد را تقریبا کور کند.
کاشیما می دانست اگر بخواهد به صرف دو گل زده از همان ابتدای بازی عقب نشینی کند تمام اندوخته اش را در ژاپن به باد می دهد از همین رو از همان ابتدای بازی با سه مهاجم اجازه بازی سازی از خط دفاع را از پرسپولیس گرفت. آنها با دوندگی بی امان خصوصا در نیمه اول سعی در زیر فشار قرار دادن هر بازیکن پرسپولیس را داشتند تا اجازه پایه ریزی حملات از این تیم سلب شود .
کاشیمایی ها با حضور پر تعدادشان در نیمه زمین حریف اجازه کافی به بازیکنان پرسپولیس نمی دادند تا از دفاع توپ را به خط میانی شان منتقل کنند و به همین خاطر آنها مجبور بودند تا با ارسال توپ های بلند مهاجمینشان را تغذیه کنند که مدافعین بلند قامت کاشیما مشکلی در زدن ضربات سر نداشتند.
ضمن اینکه حضور بشار رسن در سمت چپ به عنوان تنها بازیکن میانی خلاق او را عملا از جریان حمله ای سرخ پوشان محروم کرد که البته با توجه به آنچه که برانکو در نیمه اول می خواست این تصمیم منطقی به نظر می رسید اما بعد از اینکه بشار رسن در نیمه دوم به میانه میدان اضافه شد، بعد از چند استارت عملا توانش را از دست داد و تا آخر بازی حرکت خاصی از او ندیدیم، چرا که غیبت سیامک نعمتی باعث افزایش فشار بر روی او شده بود و اگر سیامک نعمتی در میدان بود تا حدی بار تهاجمی تیم را می توانست به دوش بکشد.
در نیمه دوم کاشیما به علت پرس شدید تا حدی از قوای بدنیش تحلیل رفت و به همین خاطر در زمین خودشان تجمع کردند اما پرسپولیس انصافا زور کافی را برای زدن گل نداشت و دست برانکو هم در زمین و هم در نیمکت خالی بود.
اما به هر حال برانکو با لشگری از محروم و مصدم کاری کرد کارستان و در صورت ماندن می تواند بازهم برای طرفداران قرمز پوشان چنین روزهای خاطره انگیزی را رقم بزند.
عکس ها: امیرحسین خیرخواه
