دوم، فکر می‌کنم ترامپ در ارتباطات خود بیشتر میل به حد وسط پیدا خواهد کرد. سوم، فکر می‌کنم که رای‌دهندگانی که بیشترین مخالفت را با رئیس‌جمهور داشتند، میل ندارند برای رأی‌گیری حضور داشته باشند. این جوانان و اقلیت‌ها هستند. آنها در نظرسنجی‌ها فعالند؛ اما لزوما برای حضور در پای صندوق‌های رأی فعال نیستند.» نظریه رامنی در مورد طبیعت انتخابات و رأی‌گیری جالب است. روش‌های رأی‌گیری فعلی به دلایل مختلف نمونه‌گیری دقیقی از اقلیت و جوانان رای‌دهنده نیست. برای مثال اقلیت‌های نژادی که انگلیسی آنها زبان مادری آنها نیست و بزرگسالان جوان اغلب در نظرسنجی‌های تلفنی حضور چندانی ندارند. نظرسنجی‌ها تلاش می‌کنند با کاربرد وزن نمونه‌برداری براساس فرضیاتشان در مورد آرایش نهایی انتخاب‌کنندگان، آن مشکلات را اصلاح کنند. افزون بر این، شاید رامنی در مورد اینکه چه کسی در نوامبر پیروز می‌شود، درست نگوید. او در انتخابات 2012 به اوباما باخت و دلیل آن هم مشارکت غیرقابل انتظار جوانان و اقلیت‌ها بود. او سپس دلیل شکست خود را «هدایایی» دانست که دولت اوباما به بلوک‌های مهم رای‌دهنده از جمله آمریکایی آفریقایی‌ها، هیسپانیک‌ها و زنان جوان اعطا می‌کرد.
