سرویس جهان مشرق - بر اساس پژوهش جدیدی که روز دوشنبه منتشر شد، جنگهایی که ارتش آمریکا از سال 2001 در پی رویدادهای 11 سپتامبر به راه انداختند به خودکشی بیش از 30000 سرباز وظیفه فعال و کهنهسرباز آمریکایی انجامیدهاند ــ که این رقم چهار برابر تعداد افراد کشتهشده در عملیاتهای جنگی و نظامی است.
بحران بسیار وخیم در ارتش آمریکا
بنابر گزارش «پروژه هزینههای جنگ» مؤسسه واتسون در دانشگاه براون ــ که در سال 2010 به منظور بررسی تلفات انسانی و دلارهای مالیاتی هزینه شده در جنگهای آمریکا در عراق و افغانستان راهاندازی شد ــ تخمین زده میشود که 30177 کهنهسرباز و پرسنل وظیفه طی تقریباً دو دهه دست به خودکشی زدهاند. در مقام مقایسه، 7057 پرسنل نظامی طی این مدت حین رزم کشته شدند.
این یافتهها از مصاحبهها، دادههای دولتی، و مطالعات ثانویه استخراج شدند. مؤلفان گزارش فوقالذکر نوشتند که گزارش[1] «از یک بحران بسیار وخیم حکایت دارد» و سرانه خودکشی در میان هر 100 هزار کهنهسرباز در آمریکا بیش از نرخ آن در میان مردم عادی است.
آمار اعلامشده بسیار کمتر از آمار واقعی است
در گزارش مزبور آمده است: «گزارش سال 2020 وزارت امور کهنهسربازان با عنوان "گزارش ملی سالیانه پیشگیری از خودکشی کهنهسربازان" فاش ساخته که نرخ خودکشی در میان کهنهسربازان به لحاظ کلی و از حیث سن و جنسیت یک و نیم برابر بیشتر از نرخ آن در میان عموم مردم است. این میزان احتمالاً محافظهکارانه است، چرا که برخلاف گزارشات پیشین، وزارت امور کهنهسربازان صرفاً کهنهسربازانی را لحاظ کرده که در سطح فدرال فعال بودهاند و نیروهای ذخیره و اعضای گارد ملی که در سطح فدرال فعال نبودهاند را کنار گذاشته است.»
بین سالهای 2011 تا 2020، حدود 1193 نفر از اعضای گارد ملی و 1607 نیروی ذخیره در اثر خودکشی جان خود را از دست دادهاند؛ دادههای مربوط به دهه ابتدایی پس از رویدادهای 11 سپتامبر در دسترس نیستند.
در میان پرسنل وظیفه فعال، 5116 نفر طی دو دهه گذشته در اثر خودکشی جان خود را از دست دادهاند.
این در حالی است که پروژه هزینههای جنگ در صفحه توئیتر خود اعلام کرد: در میان پرسنل نظامی که در جنگهای آمریکا در دوران پس از 11 سپتامبر حضور داشتهاند، تعداد کسانی که در اثر خودکشی جان خود را از دست دادهاند چهار برابر چهار برابر تعداد کشتهشدگان در حین رزم است. پروژه هزینههای جنگ (@CostsOfWar)[2] در مطالعه جدید خود بحران سلامت روان ناشی از جنگهای ابدی را مستند نموده است.
این گزارش خاطرنشان ساخته که نرخ خودکشی در میان پرسنل وظیفه فعال به لحاظ تاریخی پایینتر از نرخ آن در میان عموم مردم آمریکا بوده و این امر یک «تغییر چشمگیر» را نشان میدهد.
عوامل دخیل در افزایش میزان خودکشی کهنهسربازان
مطالعه مزبور به تعدادی از عوامل اشاره کرده که شاید در افزایش خودکشیها سهم داشتهاند که از جمله آنها میتوان به افزایش استفاده از بمبهای کنار جادهای و ارتباط آن با ضایعات مغزی ترومایی، قرارگیری در معرض تروما، فرهنگ و تعلیمات نظامی، دسترسی گسترده به سلاح، و عوامل استرسزای مرتبط با بازگشت به زندگی عادی اشاره کرد. اعزامهای چندگانه نیز بهعنوان یکی از عوامل که به پرسنل نظامی در دوران پس از 11 سپتامبر 2011 منحصر میشد، مورد تأکید قرار گرفت.
ناتوانی دولت آمریکا در پرداختن به بحران خودکشی
در این گزارش آمده است: «پیشرفتهای نوین پزشکی نیز پرسنل وظیفه را قادر ساختهاند تا ضایعات جسمی را پشت سر بگذارند و چندین بار به خط مقدم بازگردند، هرچند تلفیقی از موارد چندگانه قرارگیری در معرض تروما، درد مزمن، و زخمهای جسمی دیرپا به رفتارهای خودکشی ربط داده شدهاند. طولانی شدن جنگ موجب گردیده تا پرسنل نظامی به مدت طولانیتری مشغول نبرد باشند و در نتیجه احتمال قرارگیری در معرض تروما افزایش یافته است. ناتوانی دولت آمریکا در پرداختن به بحران خودکشی یکی از هزینههای قابل توجه جنگهای این کشور در دوران پس از 11 سپتامبر است و نتیجه آن بحران سلامت روان و پیامدهای چشمگیر و بلندمدت آن در میان کهنهسربازان و پرسنل وظیفه این کشور است.»
توماس بن سوییت نویسنده گزارش گفته که بسیاری از پرسنل وظیفه درمان مورد نیاز را دریافت نمیکنند ــ گاهی به این خاطر که تلاش دارند مشکلات خود را مخفی نگه دارند. گزارش بطور مشروح به این مسئله پرداخته که این امر چگونه آنها را در برابر رفتارهای خودکشی آسیبپذیر میسازد.
دروغگویی سربازان آمریکایی برای از دست ندادن شغل خود
سوییت در گفتگو با انبیسی نیوز اظهار داشت:[3] «این احساس وجود داشت که یک سرباز وظیفه برای اینکه بتواند در ارتش باقی بماند، در جریان غربالگری ترجیح میدهد دروغ بگوید. آنها اگر دارای ضایعه مغزی ترومایی باشند اما هیچگونه ضایعه جسمی دیگری نداشته باشند، جراحات خود را کماهمیت جلوه میدهند تا مبادا شغل خود را از دست بدهند.»
این گزارش در حالی است که سازمان جهانی بهداشت چند وقت پیش با انتشار مطالعهای نشان داده بود که از هر مرگومیر در دنیا یک مورد آن در اثر خودکشی اتفاق میافتد و در قاره آمریکا، از جمله کشور آمریکا، این نرخ بین سالهای 2000 تا 2009 به میزان 17 درصد افزایش یافته است.
دکتر تدروس ادهانوم گبریسیوس مدیرکل سازمان جهانی بهداشت در این باره گفته است:[4] «ما نمیتوانیم ــ و نباید ــ خودکشی را نادیده بگیریم. هر یک مورد آن جانگداز است. توجه به پیشگیری از خودکشی اکنون حتی اهمیت بیشتری دارد، آنهم پس از ماهها زندگی با همهگیری کووید-19 و در شرایطی که بسیاری از عوامل خطر سهیم در خودکشی ــ از دست دادن شغل، استرس مالی، و انزوای اجتماعی ــ همچنان پابرجا هستند.»
خودکشی کهنهسربازان و افزایش هزینههای سرسامآور جنگهای آمریکا
در شرایطی که به بیستمین سالگرد حملات یازده سپتامبر نزدیک میشویم، هزینههای انسانی در میان کهنهسربازان و پرسنل وظیفه آمریکا به مراتب بیشتر از حتی فلجکنندهترین هزینههای مالی است که جهت اعزام آنها به جنگ متحمل شده است.
استفانی ساول یکی از مدیران پروژه هزینههای جنگ در این خصوص اظهار داشت که سیاستگذاران در آمریکا «باید به بررسی و رفع عواملی بپردازند» که تعداد بیشتری از پرسنل وظیفه و کهنهسربازان را به سمت خودکشی سوق میدهند.