درباره ادعای "حمایت ویژه از رئیسی"/ انتخاب رجال سیاسی ایران در "تفاوت بین‌الاَحمدِین"!

"کارنامه جهادی قالیباف در شهرداری تهران" همچنان کابوس روز و شب جریان سیاسی خاص است. کابوسی که جریان یاد شده از هیچ تقلا و دروغی برای ملکوک کردن آن فروگذار نیست تا جلوی تکرار آنرا بگیرد.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. 7:30 هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

کابوس ناتمام "تکرار کارنامه جهادی قالیباف" برای جریان خاص

حجت‌الاسلام غلامرضا مصباحی مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی در بخشی از یک مصاحبه که سایت اعتمادآنلاین آنرا منتشر کرده است در واکنش به ادعای مفتوح بودن پرونده فساد در زمان شهرداری "محمدباقر قالیباف" گفته است:

"مسئله فساد که مطرح می شود به عنوان اتهام مطرح می شود. آنچه جلو چشم ما است عملکرد او در پروژه های شهرداری است. کسی که آب می آورد کوزه شکسته هم پایش است. من نمی‌گویم در مبارزه با فساد کسی کوتاه بیاید؛ باید رسیدگی کنند اگر محکوم شد هم بسیار خوب، با او برخورد کنند. آنچه که مهم است این که در دوران شهرداری آقای قالیباف تهران یک تکان بزرگ خورد. خارجی‌هایی که وارد تهران می شدند در دوران قالیباف تغییرات تهران را می دیدند. من طی این مدتی که ایشان شهردار بود بارها به پایتخت کشورهای اروپایی رفتم. واقعا تغییراتی که اینجا می دیدم آنجا نمی‌دیدم. مثل آدم تغییر جدیدی در ایتالیا و پاریس بین سه تا چهار سال نمی بیند؛ اما تغییرات تهران در آن زمان خیلی چشم گیر بود. مردم این موضوعات را می‌بینند. "

سایت اعتمادآنلاین برای این مصاحبه از تیتر "اگر قالیباف مجرم شد به پرونده اش رسیدگی شود" استفاده کرده است! [1]

*ما قضاوت درباره آنچه که حجت‌الاسلام مصباحی مقدم گفته و آنچه که اعتمادآنلاین از این مصاحبه در تیتر خود قرار داده است را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم و بر این نکته تأکید می‌کنیم که "مدیریت جهادی" در ایران دشمنانی دارند که نان خود را در لجن‌پراکنی علیه این روش مدیریتی انقلابی و سیاه‌نمایی از اوضاع کشور می‌جویند. افرادی که تا مردم را در "فتنه اقتصادی" علیه نظام اسلامی به خیابان نکشانند و حمام خون به راه نیاندازند؛ دست‌بردار نیستند.

لجن‌پراکنی و تخریب اشاره شده طبیعتا شامل هرکس دیگری هم که در طریق مدیریت جهادی قرار گیرد، خواهد شد و معتقدان و علمداران این روش مدیریتی باید بدانند که در کنار دغدغه‌های مربوط به مدیریت جهادی و خدمت انقلابی به مردم؛ با خیلی عظیمی از معاندان مدیریت جهادی نیز مواجه هستند.

***

شما کجا بودید تا مردم را از حیرانی برهانید!؟

درباره ادعای "حمایت ویژه از رئیسی"!

احمد زیدآبادی، از فعالان اصلاح‌طلب در بخشی از یک یادداشت در شماره شنبه گذشته روزنامه آرمان ملی درباره دولت سیزدهم نوشته است: با رأی اعتماد مجلس به 18 وزیر پیشنهادی سید ابراهیم رئیسی، کار دولت سیزدهم عملا آغاز شد. این دولت به نظرم «نقطه‌عطفی» در تاریخ معاصر ایران است و سرنوشت کشور به نوع عملکرد آن گره خورده است. تاکنون نزاعِ درون حکومتی مانع از شفاف شدن ریشه‌های مشکلات جامعه ایران شده بود. مسئولان اجرایی عمدتا خود را فاقد اختیار لازم معرفی می‌کردند و انواع نابسامانی‌ها را به افراد و محافل و نهادهای موازی یا پنهان نسبت می‌دادند. سایر نهادها نیز مقام‌های اجرایی را مسئول رتق و فتق مشکلات می‌دانستند و نسبت دادن نابسامانی‌ها به خود را فرافکنی مجریان به منظور گریز از مسئولیت و کتمان ناکارآمدی‌شان تلقی می‌کردند.

او می‌افزاید: در آن میانه، اقشار مختلف جامعه مانده بودند که در گرفتاری‌های خود یقۀ چه کسی را بگیرند! اگر هم یقۀ کسی را می‌گرفتند طرف بانگ برمی‌آورد که تقصیری متوجه او نیست. آن دیگرانند که کارشکنی می‌کنند و یا بی‌عرضه‌اند. خوشبختانه این قصه ملال‌انگیز که جامعه را حیران و انرژی آن را تلف می‌کرد، به آخر رسید و افسردگی و اندوه برخی از دوستان اصلاح‌طلب از پایان این قصه نیز همدردی و تأسف چندانی برنمی‌انگیزد! اینک دولتی بر سر کار آمده است که برآیند مجموعۀ قوای حاکم و مورد تأیید و حمایت آنهاست! [2]

*اقاریر زیدآبادی مدخل خوبی برای پرداختن به مبحث "نقش خواص در شکل‌دهی به افکار مردم" است.

آقای زیدآبادی در اظهارات فوق در حالی بر حیرانی افکار عمومی در مسئولیت‌ناپذیری برخی مسئولان اشاره دارد که البته نمی‌گوید نقش خواص و مثلا نقش رجال اصلاح‌طلب در این حیرانی چه بوده است؟ آیا آنها وظیفه نداشتند که مردم را از حیرانی و سردرگمی درآورند و مؤکداً مسئولیت دقیق هر مدیری در مملکت را به مردم بگویند؟

آیا آنها که از گرده سیاست نان می‌خورند نباید به افکار عمومی متذکر می‌شدند که بحث "بی‌اختیاری رئیس‌جمهور" یک حرف غلط بوده و بلکه رئیس‌جمهور از اختیارات کامل در اجرائیات کشور برخوردار است!؟

اگر وظیفه آنها این بوده (که بوده) پس چرا این کار را نکردند و دائما به این بهانه که ما در سمت مردم قرار داریم؛ بر عمق شبهات و تردیدها افزودند و حرف‌های عوامانه را تکرار کردند!؟

در بحث ادعای مورد حمایت بودن دولت سیزدهم! نیز آقای زیدآبادی البته توضیح نداده که چه اعتبار و اختیاری برای آقای رئیسی گشایش شده که برای سایر رؤسای جمهور نشده!؟

به سخن دیگر اینکه ادعای زیدآبادی هرگز قابل اثبات نیست و دولت رئیس‌جمهور رئیسی هم دولتی است مثل تمام دولت‌های سابق... که اگر در مسیر خدمت جهادی به مردم حرکت کند موفق می‌شود و اگر مسیر "رها شدن کشور" را برگزیند با قهر مردم در انتخابات بعدی مواجه خواهد بود.

ادعای مورد حمایت و تأیید بودن دولتی که با رأی مردم می‌آید و با رأی مردم می‌رود؛ یا از روی ندانم‌کاری است و یا از روی بدخواهی!

***

انتخاب رجال سیاسی ایران در "تفاوت بین‌الاَحمدِین"!

احمد شیرزاد، فعال چپ و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم در بخشی از یک مصاحبه با شماره شنبه گذشته روزنامه شرق پیرامون آینده دولت رئیسی، در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه "تصور می‌کنید با همه اینها سال 1404 حال مردم ایران خوب خواهد بود؟ " اظهار می‌کند: من خیلی خوش‌بین نیستم؛ زیرا شیوه مدیریت کنونی بیشتر تبلیغاتی است تا عینی، واقعی و اجرائی و همه نهادها از قبیل صداوسیما، شهرداری و... هم در گسترش این رویکرد مدیریت تبلیغاتی کم نمی‌گذارند اما این به معنای آن نیست که هیچ شکوفایی‌ای در کشور نباشد.[3]

در همین حال، احمد زیدآبادی، دیگر رجل اصلاح‌طلب اما در بخش پایانی یک یادداشت در شماره شنبه گذشته روزنامه آرمان ملی پیرامون دولت سیزدهم می‌نویسد: از کسی بیم ندارم که بگویم خواهان گذر امن و باثبات و کم‌هزینه از این شرایط دشوار و در نتیجه موفقیت دولتم.[4]

*خوانش اظهارات شیرزاد و زیدآبادی در لحظه می‌تواند تفاوت بزرگ 2 احمد که البته هر دو از یک اردوگاه سیاسی هستند را نشان دهد.

جالب آنکه حتی اگر پیش‌بینی شیرزاد درست باشد اما کار او در تزریق فی‌المجلس ناامیدی به مردم در یک رسانه عمومی صحیح نیست و کار زیدآبادی در رعایت ادب سیاسی؛ حتی اگر نیتی دیگر در سر داشته باشد؛ یک کار صحیح و منطبق با شأن رجال نامی سیاست است.

قضاوت درباره صحبت‌های پاردوکسیکال این دو نفر در 2 سوی دو نگاه به دولت جدید و آینده این دولت؛ البته کمک شایانی به مردم نیز خواهد بود تا سیاست‌ورزی و انتقاد اصولی را از بازی‌های سیاسی بازبشناسند.

در اقتفای طرح مسئله "تفاوت بین‌الاحمدین" در اردوگاه چپ ایرانی همچنین می‌توان به تفاوت احزاب اصلاح‌طلبی مثل حزب کارگزاران و یا حزب ندای ایرانیان نیز اشاره کرد که بر خلاف تصمیم ستاد اصلاحات مبنی بر "تحریم انتخابات 1400" اما از این تصمیم امتناع کردند و با تحریم‌شکنی اقدام به معرفی نامزد و حضور در انتخابات کردند.