کشورهای توسعهیافته در حوزه ارائه خدمات اجتماعی تمرکز کردهاند. به عبارت دیگر، دستیابی به توسعه اقتصادی و اجتماعی بدون ارائه خدمات اجتماعی همگانی میسر نیست.
در دوران پاندمی کرونا، تعداد فقرا در سطح جهان از 119 میلیون به 224 میلیون نفر رسیده است. کرونا نهتنها تعداد فقرا را افزایش داد، بلکه بر ثروت میلیاردها نیز افزود. بر اساس گزارشهای منتشرشده، ثروت سرمایهداران از مارس تا سپتامبر 2020 حدود 4 تریلیون دلار افزایش یافته است.
تخمین زده میشود، 255میلیون فرصت شغلی کارگران تماموقت در سال 2020 از بین رفته است؛ این میزان معادل 8/8 درصد از کل ساعات کاری در جهان است. از بین رفتن 255 میلیون فرصت شغلی به معنای نابودی 3/3 تریلیون دلار درآمد کارگران در سطح جهان است. کارشناسان حوزه کار پیشبینی میکنند، 75 میلیون فرصت شغلی تا پایان سال 2021 و 23 میلیون فرصت شغلی دیگر تا پایان سال 2022 از بین خواهد رفت.
بخشهای دولتی و خصوصی باید از منابع مالی مختلف برای سرمایهگذاری در حوزه اشتغال استفاده کنند تا جهان در مسیر نیل به اهداف توسعه پایدار قرار گیرد و خطرات روزافزونی که اشتغال را تحتتاثیر قرار میدهد، کاهش یابد.
سرنوشت جمعیت کثیری از نیروی کار سراسر جهان در گرو توسعه برنامههای انسانمحور است. این برنامهها برای بهبود استانداردهای زندگی مردم ضروری است. همچنین به آنها کمک میکند تا چالشهای دنیای کار را که بهسرعت در حال تغییر است، کنترل کنند.
دبیرکل سازمان ملل متحدد، خواستار ایجاد حداقل 400 میلیون فرصت شغلی شد. بسیاری از کودکان و زنان در جهان تحت پوشش هیچ خدمات اجتماعی نیستند. گوترش از دولتها خواست تا این افراد نیز از حمایت اجتماعی برخوردار شوند.