تناقض به سبک قطری

در دیدار افتتاحیه 67 هزار و 372 نفر حضور داشتند در حالی که ظرفیت ورزشگاه البیت تنها 60 هزار نفر است. همچنین 45 هزار نفر از نزدیک شاهد دیدار ایران و انگلیس در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه بودند در حالی که ظرفیت این ورزشگاه 40 هزار نفر است. دیدار هلند و سنگال با 41 هزار نفر و آمریکا و ولز نیز با حضور 43 هزار نفر برگزار شد. در بازی هلند و سنگال نیز هزار نفر بیشتر از ظرفیت ورزشگاه حضور داشتند. همین موضوع ابهام زیادی را درباره آمارهای منتشر شده از سوی میزبان ارائه می‌دهد. بیشتر به نظر می‌رسد فیفا و ‌قطری‌ها قصد القای این موضوع را دارند که با وجود انتقادات بالا نسبت به نقض قوانین حقوق بشر و شرایط سختگیرانه نسبت به توریست‌ها، استقبال خوبی از جام بیست‌و‌دوم شده است. اما این تناقض آمار اعلام شده و ظرفیت ورزشگاه، باعث شد فیفا ظرفیت‌های رسمی جدید ورزشگاه‌ها را به شرح زیر اعلام کند: البیت(68895)، خلیفه(45857)، الثمانه(44400)، احمد بن علی(45032)، لوسیل(88966)، 974(44089)، اجوکیشن‌سیتی(44667) و ال‌جنوب(44325) . 

حال باید پرسید آیا از ابتدا ظرفیت ورزشگاه‌ها مشخص نبوده که حالا فیفا عدد جدیدی را از آن اعلام کرده است؟ اما این تنها قسمت عجیب ماجرا نبست؛ نکته مغفول مانده در این بین رفتار تماشاگران میزبان به عنوان ویترین این رقابت‌ها در دیدار افتتاحیه بوده؛ اتفاقی که تکرار آن در دیدارهای آینده ممکن است باعث یک شرمساری برای قطری‌ها باشد. از بیش از 60 هزار تماشاگری که در ابتدای بازی در ورزشگاه البیت بازی تیم ملی قطر برابر اکوادور را تماشا می‌کردند؛ 15 هزار نفر بین دو نیمه بازی ورزشگاه را ترک کردند؛ یعنی یک‌چهارم جمعیتی که هواداران تیم رقیب و تماشاگران بی‌طرف را هم شامل می‌شد. ظاهرا این گروه از هواداران قطری آن‌قدر به پیروزی مقتدرانه تیم ملی‌شان برابر حریف اهل آمریکای جنوبی خوشبین بودند که تحمل دیدن ادامه بازی بعد از 2‌بر‌صفر عقب افتادن قطر در نیمه نخست را نداشتند.

در حالی که در سایر نقاط جهان هواداران تیم میزبان در شرایطی که تیم‌شان عقب باشد، حتی تا دقایق پایانی هم امیدوار به کسب نتیجه هستند یا حداکثر تا 10 دقیقه قبل از پایان بازی مأیوس می‌شوند، گل خوردن قطری‌ها آن‌قدر غرور بیش از 15 هزار هوادار این تیم را جریحه‌دار کرد که تحمل نداشتند ادامه مسابقه را ببینند و با خروج آنها قسمت‌های قابل توجهی از ورزشگاه البیت برای نیمه دوم خالی شد که این موضوع خوشایند فیفا نبوده است. این اما پایان داستان نبود و با گذشت هر دقیقه از نیمه دوم بر تعداد هواداران خارج‌شده از ورزشگاه افزوده شد تا اینکه در پایان بازی شاید بیشتر از نصف ورزشگاه خالی بود که این صحنه به تصویری ماندگار در تاریخ نخستین جام‌جهانی در خاورمیانه تبدیل شد.

شرایط به وجود آمده فیفا را نگران کرده است. این‌گونه نیست که در تاریخ جام‌های جهانی هواداران یک تیم در اعتراض به نتیجه یک بازی اقدام به ترک زودهنگام ورزشگاه نکرده باشند، اما اتفاقی که در بازی افتتاحیه جام‌جهانی قطر رخ داد، بسیار واضح‌تر و غافلگیرکننده‌تر از تمامی موارد مشابه بوده است؛ به خصوص به خاطر ماهیت مسابقه. حالا باید دید این میزبان پرحاشیه ادامه مسابقات را چگونه مدیریت می‌کند.