شفاعت حقیقتی است که در آیات قرآن مجید و روایات مطرح است و در آن جای هیچ تردیدی نیست. شفاعت از ماده شفع به معنای جفت است ، اگر کسی که در دنیا باقرآن و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام از نظر اعتقادی و عملی هماهنگ شود ، و خود را از آنان تنها نگذارد ، و به آنان به پیوندد ، بی تردید در قیامت با آنان خواهد بود ، و اگر گرهی و مشکلی و کمبود خاصی در حیات قیامتی او باشد چون در دنیا خود را با آنان در حدی هماهنگ کرده بود آنان هم در قیامت از شخصیت و آبروی خود مایه می گذارند و از خدا در خواست می کنند که گره از کارش بگشاید و کمبودش را با رحمت واسعه اش جبران نماید ، و خدای مهربان هم به خواسته آنان پاسخ می گوید و راه نجات را به روی شفاعت شده باز می کند .برای آگاه شدن از لطایف و دقایق بحث شفاعت به جلد اول تفسیر المیزان مراجعه کنید ، و کتاب باارزش عدل الهی شهید مطهری را با دقت بخوانید.