نوزاد آسمانی
شهر پیامبر، مدینه طیبه چون امروزی چشم به شکفتن گلی دوخت که بر شاخسار شجره طیبه عصمت جوانه زد. در سال 183 ق، خانه امام در مدینه میزبان نورسیده ای بود که خدا او را واسطه رساندن فیض به بسیاری از بندگانش قرار داده بود. فاطمه معصومه، دختر امام موسی کاظم و خواهر امام علی بن موسی الرضا علیه السلام چشم به دنیا گشود تا اسوه ای باشد برای زنان و مردانی که جویای روحانیت و پویای راه کمالند و مصداق روشنی باشد برای آسمانی بودن، عرشی بودن و الهی بودن.
دوران کودکی
فاطمه معصومه زمانی چشم به جهان گشود که ظلم و خفقان هارونی به اوج خود رسیده و زندان ها از علویان و شیعیان پر بود و عبد صالح خدا موسی بن جعفر علیه السلام هنوز از زندانی آزاد نشده، به زندانی دیگر برده می شد. آری، کودکیِ فاطمه معصومه این گونه سپری می شد که پدر در اسارت و دوستداران خاندان پیامبر در تنگنای ستم عباسیان عمر می گذراندند و تسلی بخش دل شکسته فاطمه معصومه علیهاالسلام ، دست مهربان برادرش علی بن موسی الرضا علیه السلام بود که بر سر ایشان کشیده می شد و گل های مهر او بود که در دل فاطمه عزیز می شکفت.
فاطمه معصومه
فاطمه دختر امام موسی کاظم علیه السلام ، گلی بود که در بوستان عصمت رویید و از زلال ولایت و امامت سیراب شد و از حضور نورانی پدر و برادر بهره ها برد. او نور خداجویی و معرفت پاشید و خود شاخساری زیبا و پربار شد در باغ اهل بیت عصمت، شاخه ای از تبار یاس و چون پدران بزرگوارش سپید و نورانی بود؛ تا آنجا که عصمت، این گوهر ناب آفرینش را از درون حس کرد و به داشتن نام معصومه مفتخر شد. درود خدا بر او و بر همه اهل بیت رسول خدا.
دامان پاکی ها
دامانی که فاطمه معصومه علیهاالسلام دختر امام کاظم علیه السلام در آن رشد کرد، دامانی پاک و سرشار از نور ایمان بود. «نجمه» یا «خیزران» زنی بود پاک، با ایمانی محکم و دلی شفاف از نور تقوا که لیاقت مادریِ ولیّ خدا امام رضا علیه السلام را پیدا کرد. از این رو او را «طاهره» نامیدند.
از خاندان کرامت
«کریمه اهل بیت» از القاب معروف فاطمه معصومه علیهاالسلام است و به راستی که او کریمه اهل بیت است. او دختری است از تبار فاطمه زهرا، شرافت خلقت، و از نسل علیّ مرتضی، طلایه دار امامت و ولایت، و از دودمان رسول خدا محمّد مصطفی، پیامبر رحمت و نور ـ که سلام و درود خدا بر آنان باد. این گل روییده بر این شاخسار مبارک که در دامانی پاک پرورده شده و از زلال محبّت پدری چون امام کاظم علیه السلام بهره مند گشته و از نور حضور برادری چون امام رضا علیه السلام برخوردار بوده است، زیبایی گل های عصمت را در خود دارد و سپیدی و پاکی آنها را. شکفتن این غنچه زیبا در بوستان عصمت و ولایت بر شیفتگان آل طه مبارک باد.
گلی از تبار یاس
فاطمه معصومه علیهاالسلام کریمه اهل بیت گلی است از تبار یاس؛ از نسل فاطمه زهرا؛ میراث دار گوشه ای از پاکی ها، سپیدی ها، مظلومیت ها و رنج های مادر بزرگوار خود فاطمه زهرا علیهاالسلام . او در تمام دوران زندگی پر برکتش به مادر ستم دیده اش اقتدا کرد و پا به راه او نهاد. از زلال پاکی او سیراب شد و به نور ایمان او روشنی گرفت و سرانجام نیز چون مادر بزرگوارش پس از عمری کوتاه، در جوانی رخت از دنیا برکشید و به سوی بهشت بال گشود. درود خدا بر او و بر مادر بزرگوارش فاطمه زهرا.
اطاعت از ولی امر
عشقی که فاطمه معصومه علیهاالسلام نسبت به برادرش امام رضا علیه السلام در خود حس می کند، عشق خواهر به برادر نیست. حتی عشق شاگرد به معلم هم نیست؛ با آن که او تربیت یافته برادر است. این عشق از همه اینها بالاتر و والاتر است. عشق به مولاست. عشق به مقتداست. عشق به ولی است، آری این بانوی بزرگوار و فهمیده به ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام فقط به عنوان برادر نگاه نمی کند؛ بلکه او را مولا و مقتدا و ولی امر خویش می داند، او را حجّت خدا می داند؛ کسی که خلقت به حضور او وابسته است و قوام آفرینش به وجود اوست پس او را اطاعت می کند و به او عشق می ورزد و همین اطاعت و عشق است که مقام او را تا بلندای عرش بالا می برد. درود خدا بر او و بر برادر بزرگوارش، امام علی بن موسی الرضا علیه السلام .
سفر آخر
فکر جدایی از برادر برای فاطمه معصومه علیهاالسلام دردآور بود. برادر ارجمندش امام رضا علیه السلام به اجبار مأمون عباسی به مرو خوانده می شود و امام هنگام رفتن سفرشان را سفر آخر می نامند و طی وداعی جان سوز از اهل بیت خود جدا می شود. این جدایی برای خانواده امام به خصوص برای فاطمه معصومه علیهاالسلام ـ که عشقی وافر نسبت به برادر و مولای خود حس می کرد ـ بسیار جان فرسا بود، چندان که پس از یک سال او را وا داشت که به عشق دیدار برادر راه سفر در پیش گیرد و به سوی مرو بشتابد. امّا این سفر برای او نیز سفر آخر بود. درود خدا بر او که شیفته ولایت بود.
میلاد مبارک
امروز روز میلاد فاطمه معصومه علیهاالسلام و درّ درخشان قم است. قم امروز میهمان ملایکی است که به تبریک این مولود خجسته به حرمش تبرک می جویند. آسمان قم امروز در هاله های نور بر عالمیان روشنایی می بخشد و کبوتران حرم به یمن این میلاد مبارک بر گرد حرم به طواف عشق پرواز می کنند. دیده های مؤمنان روشن باد به یمن این خجسته مولود. لب ها پر از ذکر صلوات بر اهل بیت محمّد است ـ که درود خدا بر آنها باد. مبارک باد این میلاد خجسته بر همه آنان که دل به مهر این بانوی گرامی روشن دارند.
حرم ائمه علیهم السّلام
در زمان امام صادق علیه السلام گروهی از شیعیان به دیدار آن حضرت آمده، خود را از اهالی ری معرفی کردند. حضرت فرمودند: «مرحبا به برادران قمی ما». آن گروه گفتند: «ما اهل ری هستیم». حضرت باز هم فرمود: «مرحبا به برادران قمی ما» و سپس چنین افزود: «خداوند حرمی دارد و آن مکه است. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نیز حرمی دارد و آن مدینه است. مولا علی علیه السلام هم حرمی دارد و آن کوفه است و ما ائمه دیگر نیز حرمی داریم و آن شهر قم است. به زودی دختری از فرزندانم به نام فاطمه در آن جا به خاک سپرده می شود».
بانویی آسمانی
امروز روز میلاد بانویی گران قدر از خاندان عصمت و طهارت است. بانویی آسمانی، پاک، لبریز از ایمان خالصانه، سرشار از علم و معرفت. او که خود را سزاوار وصف معصومه کرده بود و این وصف را چون سند افتخاری از امام معصوم گرفته بود، چنان پاک و زلال و آسمانی زیست که مزارش حرم ائمه شد و زیارتش جواز ورود به بهشت. حریم حرمش قبله گاه ملایک آسمان شد و شهر قم را به یمن حضورش برکتی بیش از پیش بخشید. میلادش مبارک و حضور نورانی اش فرخنده باد.
خورشید شهر قم
شهر قم از ابتدا به عنوان مأمن دوستداران آل طه و حریم خاندان عصمت و طهارت شناخته شده بود تا آن جا که امام صادق علیه السلام مکه را حرم خدا، مدینه را حرم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، کوفه را حرم امیرالمؤمنین علیه السلام و شهر قم را حرم ائمه دیگر معرفی کرده اند. برکت این شهر و نورانیّت آن از ابتدا زبان زد بود و شیعیان برای این شهر ارج و قربی والا قائل بودند. با حضور حضرت معصومه دختر امام موسی کاظم علیه السلام روحانیّت شهر دوچندان شد. پس از آن نیز مزار آن بانوی گران قدر خورشیدی شد در آسمان شهر قم تا بر نورانیّت شهر و معنویت آن بیفزاید. اینک قم به برکت حضور آن مزار آسمانی مرکز علم و فقاهت و نقطه حضور مراجع تقلید شیعه است. فرخنده باد میلاد او که ستاره آسمان معرفت و پشتیبان ولایت بود.
حرم بهشتی
بوی بهشت از در و دیوار به مشام می رسد. این حریم مبارک سرشار از شمیم عطر بهشت است و لبریز از طراوت الهی. حرم منور فاطمه معصومه، خواهر امام رضا علیه السلام ، دریچه ای است برای ورود به بهشت؛ چنان که امام رضا علیه السلام می فرماید: «هر کس به حقش معرفت داشته باشد و او را زیارت کند، بهشت برای او واجب است». در این حریم ملکوتی نسیمی از بهشت می وزد و زیارت آن مخدرّه ریسمانی می شود برای صعود تا آسمان سعادت، اگر بدانی و بشناسی.
بوستان سعادت
حرم فاطمه معصومه علیهاالسلام ، دختر پاک و گرامی امام هفتم شیعیان، حریم اهل بیت است و مأمن خداجویان و سعادت طلبان. شیعیان بسیاری را می توانی بیابی که هر روز جرعه ای از زلال زیارتش را به تبرک می نوشند و جان بدان زنده می دارند. علمایی چون امام خمینی(ره)، علامه طباطبایی(ره) و بسیاری از بزرگان دیگر هر روز به نسیم زیارت آن بزرگوار روح را طراوت تازه می بخشیدند و هنوز هم بسیاری از بزرگان و علما به زیارت آن بانوی گران قدر دل از نور معرفت لبریز می کنند. این حرم مطهر سرچشمه رحمت است و معدن فیض. بوستان سعادت است و سایه سار مهر خدا. میلاد فرخنده آن بانوی گران قدر بر همه زائران و جرعه نوشان زلال مهرش مبارک باد.
خانه شیفتگان معرفت
فاطمه معصومه، کریمه اهل بیت، دختری دانشمند و اهل علم و فضیلت بود. بانویی راوی حدیث با دریایی از علوم در سینه؛ چندان که او را عالم خوانده اند. اینک نیز حرم مطهرش سرچشمه علم و فضیلت است. بارگاه ملکوتی آن بانو خانه همه شیفتگان علم و آگاهی است. بسیاری از طلاّب و دانشجویان و اهل علم را می توانی هر روز در کنار مزار شریفش بیابی که از آن مکان مقدّس برکت می جویند و در سایه سار امن و آرامَش گوهر علم و معرفت می سایند. میلادش بر همه پیروانش و بر همه شیفتگان خاندان عصمت و طهارت فرخنده باد.
شفیع روز جزا
امروز نوری تازه در آسمان عصمت تابید. ستاره ای روشن که نورش راه سعادت می نمایاند و دوستی اش رستگاری می آورد. فاطمه معصومه علیهاالسلام ، دختر امام موسی بن جعفر علیه السلام ، مولود گرامی این روز مبارک است؛ بنده پاک خدا و ریسمان صعود خاکیان به آسمان رستگاری. دل های شیفته بسیاری در زیارتش او را طلب می کنند و او را به تضرع می خوانند که «ای فاطمه معصومه، در بهشت برایم شفاعت کن که تو نزد خدا مقامی بس بلند و ارجمند داری». و چه بسیار که به زیارت آن بانوی گرامی راه نجات بیابند و به سوی سعادت گام بردارند. زهی سعادت، آنان که با اخلاص و با شناختِ مقامش او را زیارت کنند و رستگار شوند.
زیارت کریمه اهل بیت
در زیارتش می خوانیم: «سلام بر تو ای دختر حبیب خدا صلی الله علیه و آله وسلم ؛ سلام بر تو ای دختر فاطمه علیهاالسلام و خدیجه علیهاالسلام ؛ سلام بر تو ای دختر امیرالمؤمنین علی علیه السلام ؛ سلام بر تو ای دختر ولی خدا و ای خواهر ولی خدا؛ سلام بر تو ای دختر موسی بن جعفر علیه السلام ؛ سلام بر تو. خداوند میان ما و شما در بهشت ریسمان دوستی افکَنَد و ما را در زمره شما محشور گرداند و از حوض کوثر به دست علی بن ابیطالب سیراب کند». درود خدا بر شما باد.
شادی معنوی
میلاد فاطمه معصومه علیهاالسلام ، دختری برگزیده و پاک از خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، امروز در دل های مسلمانان شوری تازه انگیخته است. همه مسلمانان از نقاط دور و نزدیک امروز در حرم نورانی اش حاضر می شوند تا از صمیم دل سلامش گویند و طَبق طَبق برکت برگیرند. امروز روز سلام است و صلوات و روز دعا و راز و نیاز. مباد که در این روز مبارک دل به شادی دنیوی بمیرانیم و از آن همه حیات معنوی که امروز جاری است بی بهره بمانیم که امروز روز حیاتی تازه است، اگر دریابیم.
ستاره آسمان معرفت
خوش آمدی، ای دُرّ گران قدر دریای علم؛ ای مادر دوران. خوش آمدی ای از تبار یاس؛ ای زینت عبادت و اخلاص؛ ای ستاره آسمان معرفت. خوش آمدی. چه خوب آمدنی است آمدنت! ای معلم اخلاص و پاکی و زهد؛ ای آموزگار ایمان و معرفت و عشق، چه نیکو قدمی است قدمت! ای استاد عفاف و حیا، آن چند روزه بودنت در این دنیا، سراسر باغبانیِ باغ عفت و پاکی بود و پرورش گل های معنویت و اخلاص؛ گل هایی که در دل اسلام ریشه کرده است و تا ابد دل های مسلمانان را به زیبایی خود زینت می بخشد. سلام بر تو؛ سلام بر تو که فخر عالم بودی و زینت بوستان دین.
عهدی تا همیشه
امروز زنان مسلمان به یمن مولودی مبارک، از تبار گل یاس، دل از نور ایمان لبریز می کنند و عهد می بندند که همیشه باغبان بوستان دین باشند. به جاری ایمانشان گل هایش را آب دهند و به حصار حجابشان راه بر بادهای سمّی بربندند. به پرتو نگاه عفّتشان ریشه هرچه علف هرزه را بخشکانند و بوستانی بسازند سرسبز و آباد؛ سرشار از یاس های ایمان و نسترن های معرفت و لبریز از عطر خداجویی و خداپرستی، با حصاری محکم از حجاب و عفاف و جویباری زلال از ایمان و تقوا و در آن غنچه هایی بپرورند روییده بر شاخسار حب اهل بیت. ان شاءاللّه.
زیارت امام
معصومه اهل بیت، دختر امام موسی بن جعفر علیه السلام گلی بود در بوستان عصمت و امامت، که از زلال ولایت پدر و برادر به خوبی سیراب شده و از نور علمِ الهیِ برادر بهره های فراوان برده بود. او در سایه سار مهر برادرش امام رضا علیه السلام رشد کرده و با دست های مهربان او کمال یافته بود. امام علاقه وافری به خواهر گرامی خود داشت و همواره از او به بزرگی یاد می فرمود؛ چنان که فرمود: «کسی که فاطمه را در قم زیارت کند، گویی مرا زیارت کرده است».
ریسمان نجات
امروز روز میلاد اسوه تقوا و ایمان، عفاف و متانت، حیا و وقار، پاکی و اخلاص، فاطمه معصومه علیهاالسلام است. او که معلم پاکی ها بود و سرچشمه وفاداری ها. او که پاک بود و پاکی را از خاندان عصمت به میراث برده بود و مظلومیت و علم اندوزی و دین خواهی و عبادت و پرستش خالصانه را. امروز باید همراه با ملایک آسمان به سرور نشست و جرعه جرعه از زلال مهر خاندان عصمت نوشید و به محبّت آنها دل را طراوت داد. از میراث گران قدرشان گوهرها برچید و به ریسمان نجاتشان چنگ انداخت. سلام بر رسول خدا، پیام آور پاکی و نور؛ سلام بر اهل بیتش و سلام بر مولود این روز مبارک، فاطمه معصومه علیهاالسلام .
خوشه های شفاعت
حرم مطهر کریمه اهل بیت را هاله های نور در بر گرفته است. از آسمان سلام و صلوات ملایک می بارد و بر زمین دسته دسته گل خیر و برکت می روید. شیرینی ذکر آل محمد بر لب ها شکوفه خنده رویانده و شیعیان آل محمد در این بوستان غرق در نور با دلی شاد و لَبی سرشار از حمد خدا و ذکر صلوات، گل های برکت می چینند و زلال اجابت می نوشند. امروز همه خوشه خوشه گل شفاعت عیدی می گیرند. به دل های پاکی که بر این حریم پاک سلام فرستند، نسیم حیات بخش بهشت می وزد. امروز روز سلام است و صلوات. روز نور است و سرور. روز میلاد معصومه اهل بیت است. فرخنده باد این میلاد نور بر همه شیعیان و همه اسلامیان.
عزیز درگاه الهی
اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا بِنْتَ رَسُولِ اللّهِ؛ سلام بر تو ای فاطمه؛ ای کریمه اهل بیت؛ ای به بخشندگی نامور؛ ای به کرامت زبان زد. به یمن میلاد پر خیرت امروز قدم به حریم ملکوتی ات نهادم. با دلی سرشار از مهرت و با سینه ای لبریز از امید کرمت، آمده ام تا به بهشت میهمانم کنی و واسطه دل گناه کار من باشی برای ورود به بهشت. خدای مهربان و بخشنده تو را عزیز می دارد و تو به عزّت خود مرا به سعادت درکش. یا فاطِمَةُ اشْفَعی لی فی الْجَنَّةِ فَاِنَّ لَکِ عِنْدَ اللّهِ شَأنا مِنَ الشَأنِ.