چقدر نیکوست کلام تو

ابن عساکر نقل مى کند که نافع بن ازرق - رهبر فرقه خوارج - به حسین علیه السلام عرض کرد: خدایى را که مى پرستى براى من توصیف کن .
امام فرمود: اى نافع ! هر کس دین خود را بر قیاس بسازد همواره در اشتباه است و در راه به رو در افتد. و با اعوجاج از دنیا کوچ کند و گمراه گردد و سخنان نازیبا گوید. خدا به حواس درک نمى شود و به مردم قیاس نگردد. نزدیک است ولى به مکان مانند نزدیکى موجودات به یکدیگر نیست و دورى او به مکان مثل دورى کسى که دورى جسته باشد نیست ، بلکه مقصود از دورى وى از اشیاء منزه شدن او از صفات ممکنات است . او یگانه است و تبعیض و تجزیه و ترکیب در او راه ندارد و به نشان ها و به علامات وصف شده غیر از او که بزرگ و بلند پایه است ، خدایى نیست .
ابن ازرق با شنیدن سخنان امام گریست و گفت : ((مااحسن کلامک )) یعنى : چقدر نیکو است کلام تو.
حسین علیه السلام فرمود: به من رسیده که تو بر پدرم و برادرم و بر من گواهى کفر مى دهى .
ابن ارزق گفت : به خدا سوگند یا حسین ! محال است که این ناسزا از من صادر شود، به یقین شما چراغ اسلام و ستارگان احکام خدایید. یعنى مردم باید از انوار علوم و معارف شما روشنى بجویند و در تاریکى ها به ستاره هاى وجود شما هدایت بشوند.سپس حسین علیه السلام به آیه شریفه و اما الجدار فکان لغلامین یتیمین استشهاد فرمود و حجت را بر او تمام کرد.