وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الّتِی حَرَّمَ اللهُ إلا بالحَقَّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیَّهِ سُلطَاناً فَلا یُسْرِفْ فِی القَتْلِ إنَّهُ کَانَ مَنْصُوراً.
(و کسی که خداوند خونش را حرام شمرده،نکشید جز به حق! و آن کسی که مظلوم کشته شده،برای ولیّش سلطه ( و حقّ قصاص) قرار دادیم اما در قتل اسراف نکنید چرا که او مورد حمایت است.)
(سوره ی اسراء،آیه ی 33)
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره ی تفسیر این آیه ی شریفه: ( ...وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً) فرمودند:
مقصود از این آیه حضرت امام حسین (علیه السلام) است و مراد از این قسمت آیه ی (فَلا یُسرِفْ فِی الْقَتْلِ) حضرت مهدی (علیه السلام) است که در قتل اسراف نمی کند،همانا خداوند متعال حضرت مهدی (علیه السلام) را منصور نامیده است،همان طوری که احمد را محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) نامیده و همان گونه که حضرت عیسی (علیه السلام) را مسیح نامیده است.
(بحارالانوار،ج51،ص 30)
سلّام بن مستنیر می گوید:
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) درباره ی این آیه: ...(وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً )فرمودند:
(او حسین بن علی (علیه السلام) است که مظلوم کشته شد و ما اولیای و هستیم و قائمِ ما چون قیام کند در طلب انتقام خون حضرت امام حسین (علیه السلام) برآید،پس می کشد تا جایی که گفته می شود اسراف در قتل کرده است.)
مقتول،حضرت امام حسین (علیه السلام) و ولی او حضرت قائم (علیه السلام) است و اسراف در قتل این است که غیر قاتلان او کشته شوند،او منصور است؛زیرا دنیا به پایان نمی رسد تا این که یاری شود به مردی از خداندان پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) که زمین را پر از عدل و داد کند هم چنان که از ظلم و ستم پر شده باشد.
(تفسیر عیاشی،ج2، ص 29)
منبع : سایت راسخون
