امام زمان (ع) القاب مبارکی دارند که بعضی از آن ها، مستقیماً با ((عاشورا)) در ارتباط است و بعضی از لقب های مقدس آن حضرت، بر زبان جد بزرگوارشان (ع) جاری شده است.
عیسی الخشاب می گوید: از محضر امام حسین (ع) سؤال کردند: آیا شما صاحب این امر هستید؟
فرمود: ((لا و لکن صاحبُ الامر الطرید اللاید اثوتور بابیه، اثکظ بعمّه، یضع السیف عط عاتقه جانیة اءک ر؛(1) نه من نیستم، بلکه صاحب این امر کسی است که از میان مردم کناره گیری می کند و خون پدرش بر زمین می ماند و کنیه او کنیه عمویش خواهد بود. آن گاه شمشیر بر می دارد و هشت ماه تمام شمشیر بر زمین نمی گذارد)).
((طرید)) و ((شرید)) که هر دو به یک معنا است - از القاب حضرت ولی عصر (عج) به شمار می آید. این دو عبارت در زبان امامان معصوم(ع) نیز به کار رفته، و معنای آن کنار زده و رانده شده است. حاجی نوری (ره) در معنای ((شرید)) می گوید: ((رانده شده از مردمی که آن حضرت را نشناختند و قدر وجود نعمت او را ندانستند و در مقام شکر گزاری و مقام حقش بر نیامدند؛ بلکه پس از این که از دست یافتن بر او ناامید شدند، به قتل و قمع ذرّیه طاهره ایشان پرداختند و به کمک زبان و قلم، سعی بر بیرون راندن نام و یاد او، از قلوب و اذهان مردم کردند)).(2)
علامه مجلسی (ره) درباره این حدیث می فرماید: ((اثوتور بابیه))؛ یعنی، کسی که پدرش را کشته اند و طلب خونش را نکرده اند. مراد از ((والد))، امام حسن عسگری (ع)، یا امام حسین (ع) و یا جنس والد است که شامل همه ائمه(ع) می شود، و ((مکظ بعمه)) شاید کنیه برخی از عموهای حضرت، ابوالقاسم باشد، یا این که امام زمان (عج) کنیه اش ابوجعفر، ابی الحسن و یا ابی محمد باشد. بعید نیست علت تصریح نکردن به اسم حضرت و آوردن کنیه، به جهت خوف از عموی حضرت باشد. و قول وسط، ظاهرتر است)).(3)
پی نوشت:
1) کمال الدین، ج 1، ص 318؛ اثبات الهداة، ج 6، ص 397؛ بحارالانوار، ج 51، ص 133 .
2) النجم الثاقب، ص 78.
3) بحار الانوار، ج 51، ص 37.
منبع : مجله ی انتظار
