عاشورا از نگاه قرآن، سوره ی مبارکه الانبیاء: آیه ۹۰

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ یَحْیَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ کَانُوا یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَیَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَکَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ(90)

ما هم دعاى او را پذیرفتیم، و یحیى را به او بخشیدیم و همسرش را (که نازا بود) برایش آماده (باردارى) کردیم چرا که آنان (خاندانى بودند که) همواره در کارهاى خیر بسرعت اقدام مى کردند و در حال بیم و امید ما را مى خواندند و پیوسته براى ما (خاضع و) خاشع بودند. (90)

«فاستجبنا له و وهبنا له یحیی.»
«ما هم دعای او (زکریا) را پذیرفتیم و به او یحیی را بخشیدیم.»
امام عصر علیه‌السلام در ضمن بیان داستان زکریای پیامبر فرمودند:
... بعد از آن زکریا می‌گفت: خدایا مرا فرزندی بخش که به هنگام پیری روشنایی بخش چشمم باشد و پس از آنکه وی را به من ارزانی داشتی مرا به محبت او مبتلا ساز و از آن پس داغ او را بر دلم گذار همانگونه که محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله حبیبت را در فراق فرزندش می‌گذاری.
پس خداوند یحیی را به او بخشید و او را به مصیبتش گرفتار ساخت. دوران بارداری (مادر) یحیی شش ماه بود، همانگونه که دوران حمل حسین علیه‌السلام هم‌چنین بود.