وى اسماعیل بن عبداللَّه بن جعفر بن ابى طالب ملقب به زاهد، «2» از تابعان و راویان مورد وثوق مى باشد، «3» و شیخ طوسى او را از اصحاب امام صادق علیه السلام مى داند. «4»
برخى او را در شمار شهیدان کربلا آورده و مادرش را زینب کبرى علیها السلام دانسته اند. «5» ولى در منابع معتبر تاریخى، در این باره چیزى نیامده است. ابن عنبه، بدون یادکرد از واقعه کربلا او را کشته بنى امیه مى داند. «6» مامقانى در تنقیح از این سخن به شگفت آمده، مى گوید: اسماعیل بن عبداللَّه بر اثر امتناع از بیعت با محمّد بن عبداللَّه بن حسن مثنى، توسط فرزندان برادرش، معاویة بن عبداللَّه، در 145. ق در نودسالگى، به قتل رسید و با توجه به انقراض بنى امیه پیش از این دوران، قتل او توسط بنى امیه سخن نادرستى است. سپس مى گوید: به گمان من تصحیف واژه «بنى اخیه» به «بنى امیه» موجب پیدایش چنین پندارى شده است. «7»
از سوى دیگر از فرزندان عبداللَّه بن جعفر (همسر حضرت زینب علیها السلام) دو تن به نام هاى محمّد و عون در کربلا شهید شدند و بنا به گفته ابوالفرج، تنها عون از فرزندان حضرت زینب است. «8»
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.