قرص تری فلوئوپرازین یکی از داروهای اعصاب و روان است که روانپزشک برای درمان بیماری اسکیزوفرنی یا درمان اضطراب که دیگر داروهای مربوط به آن مؤثر نبوده اند، تجویز می کند. این دارو سطح دوپامین در مغز را متعادل می کند. دوپامین ماده ای است که باعث تنظیم خلق و خو می شود. گاهی اوقات روانپزشک به عنوان قرص آرام بخش در مواقع اضطراری و بی قراری تری فلوئوپرازین را تجویز می کند. این قرص در دسته دارویی فنوتیازین قرار می گیرد. شما می توانید به عنوان داروی ضد تهوع این قرص را مصرف کنید. البته برای تهیه این دارو فقط باید نسخه پزشک را به همراه داشته باشید. در ادامه با قرص تری فلوئوپرازین و موارد مصرف این دارو بیشتر آشنا خواهیم شد.
قرص تری فلوئوپرازین در چه مواردی مورد استفاده قرار می گیرد؟
داروی تری فلوئوپرازین برای درمان بیماری اسکیزوفرنی تجویز می شود. اسکیزوفرنی نوعی بیماری روانی بوده و موجب اختلالات در قدرت تفکر می شود، تصورات غیر طبیعی در شخص ایجاد کرده و میل به ادامه زندگی را در او مختل می کند. تری فلوئوپرازین به طور کوتاه مدت برای درمان حمله اضطرابی در گروهی از افراد که داروهای دیگر برای آن ها مؤثر نبوده است، تجویز می شود. این دارو هیجان غیر طبیعی در مغز را تا حد قابل توجهی کاهش می دهد. از این قرص در موارد زیر نیز استفاده می شود:
- اختلالات رفتاری
- شیزوفرنی
- دارای خاصیت آرامبخش (در مواقع اضطراب، شکاک بودن نسبت به دیگران و حملات افسردگی حاد، بی قراری)
نحوه مصرف قرص تری فلوئوپرازین
نحوه مصرف و تجویز این دارو در هر بیماری متفاوت است.
اسکیزوفرنی
بیمارانی که به اختلال اسکیزوفرنی مبتلا هستند، باید با توجه به سن خود این دارو را مصرف کنند:
- دوز بالا برای سنین 65 سال به بالا: افرادی که در این محدوده سنی هستند، کلیه و کبد ضعیفی دارند. به همین خاطر باید طبق یک برنامه خاص این دارو را مصرف کنند.
- دوز کودک برای سن 0 تا 5 سال: اطلاعاتی از تأثیر این دارو برای کودکانی که در این محدوده سنی قرار دارند، در دسترس نیست. بنابراین نباید این دارو برای این دسته از افراد تجویز شود.
- دوز کودک برای سنین 6 تا 12 سال: دوز معمول برای شروع 1 میلی گرم و برای یک یا دو بار در روز
- دوز کودک برای سنین 13 تا 17 سال و همچنین بزرگسال برای سنین 18 تا 64 سال: دوز معمول برای شروع، 2 تا 5 میلی گرم در روز
اگر بیمار به افزایش دوز نیاز داشته باشد، پزشک باید آن را ارام آرام افزایش می دهد. پزشک افزایش دوز را تا زمانی ادامه می دهد که عوارض جانبی خارج از حد تحمل بیمار شود یا با واکنش بدن روبرو شود. معمولا بدن بیشتر کودکان به 15 میلی گرم در روز پاسخ می دهد. اگر کودکان بزرگتر نشانه های بیشتری داشته باشند ممکن است دوز افزایش داده شود. در افراد بزرگسال اگر به افزایش دوز نیاز باشد، پزشک دوز آن را افزایش می دهد تا تأثیر خود را بگذارد. راه دیگر افزایش دوز این است که به جایی برسد که دیگر بیمار نتواند عوارض جانبی را تحمل کند. دوز معمول 15 تا 20 میلی گرم است. برخی از بیماران به 40 میلی گرم در روز نیاز دارند که باید پزشک آن را تجویز کند.
اضطراب
بیمارانی که اختلالات اضطرابی دارند بهتر است با توجه به سن خود این دوزها را مصرف کنند.
- دوز بالا برای سنین 65 سال به بالا: افرادی که در این محدوده سنی قرار می گیرند، معمولا کبد و کلیه شان ضعیف است. پس پردازش قرص ها در بدن به آرامی انجام می شود. به همین دلیل میزان بیشتری از دارو برای مدت زمان طولانی تری در بدن این افراد باقی می ماند. این مسئله خطر افزایش عوارض جانبی را به دنبال دارد. در این شرایط بیمار باید مطابق یک برنامه خاص دارو مصرف کند.
- دوز دارو برای کودکان 0 تا 17 سال: برای از بین بردن اضطراب با این قرص مطالعاتی صورت نگرفته است. پس بهتر است افرادی که زیر 18 سال سن دارند این قرص را مصرف نکنند.
- دوز بزرگسالان برای سنین 18 تا 64 سال: دوز معمول برای شروع 1_ 2 میلی گرم و برای دو بار در روز. مصرف این دارو ممکن است تا حداکثر 6 میلی گرم در روز نیز افزایش داشته باشد. برای اختلال اضطراب بیش از 12 هفته نباید این قرص را مصرف کنید.
موارد احتیاط هنگام مصرف تری فلوئوپرازین
برخی از داروها را نمی توان در بعضی شرایط تجویز کرد. بنابراین پیش از مصرف تری فلوئوپرازین، پزشک خود را از موارد زیر مطلع کنید:
- اگر دچار بیماری پارکینسون هستید.
- اگر مبتلا به بیماری های تنفسی هستید.
- اگر دچار بیماری قلبی و عروقی هستید.
- اگر به صرع یا دیگر بیماری هایی که باعث تشنج می شوند مبتلا هستید.
- اگر مشکل احتباس ادرار دارید.
- مصرف تری فلوئوپرازین شخص را خواب آلوده می کند. بنابراین تا زمان رفع اثر این دارو از انجام کارهایی که به هوشیاری کامل نیاز دارند خودداری کنید.
- برای پیشگیری از کاهش فشار وضعیتی، در زمان تری فلوئوپرازین از تغییر وضعیت ناگهانی بپرهیزید.
- مصرف تری فلوئوپرازین در دوران شیردهی باید زیر نظر پزشک انجام شود. زیرا این دارو در شیر ترشح می شود.
آشنایی با عوارض جانبی تری فلوئوپرازین
ممکن است این قرص موجب خواب آلودگی شود و یا عوارض جانبی دیگری را ایجاد کند. برخی از عوارض جانبی این قرص عبارتند از:
- خواب آلودگی
- تاری دید
- تولید شیر در سینه
- بی قراری شدید
- سرگیجه
- کم شدن اشتها
- واکنش های پوستی مانند: (سرخ شدن، خشکی، کهیر، افزایش تعریق و تیره شدن پوست)
- خستگی
- ضعف عضلانی
- اختلال در خواب
- خشک شدن دهان
- تب
- گرفتگی عضلات دست و پا
- تعریق
تداخل دارویی قرص تری فلوئوپرازین
مصرف این قرص با داروهای زیر تداخل ایجاد می کند:
- دیازپام
- زولپیدم
- آلپرازولام
- آمی تریپتیلین
- فلوکستین
- سرترالین
- کاربامازپین
- والپروات سدیم
- فنی توئین
- لوودوپا
- پروپرانولول
- متوپرولول
- لوزارتان
- آمیودارون
- کینیدین
- پارئکستین
- ریفامپین
- فنوباربیتال
- وارفارین
- کدئین
- مورفین
- ترامادول
- اریترومایسین
- کلاریترومایسین
- فلوکونازول
- کتوکونازول
- انسولین
- متفورمین
- گلیبنکلامید
شرایط نگهداری تری فلوئوپرازین
- قرص تری فلوئوپرازین در دمای اتاق (بین 20 تا 25 درجه سانتی گراد) نگهداری شود.
- از نگهداری آن در مکان های بسیار گرم یا بسیار سرد بپرهیزید.
- از نگهداری آن در آشپزخانه، حمام یا مکان های مرطوب خودداری کنید.
- قبل از مصرف تاریخ انقضای آن را بررسی کنید.
- دارو در ظروف اصلی نگهداری شود و از قرار دادن آن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید.
- این دارو را در فریزر یا یخچال قرار ندهید، زیرا تغییر دما بر ترکیب دارو اثر می گذارد.
- در ظروف دربسته و مقاوم در برابر رطوبت نگهداری شود.
- قرص ها را در بسته بندی اصلی خود نگه دارید و از جابجایی آن در ظروف یگر بپرهیزید.
- پیش از مصرف، تاریخ انقضای دارو را بررسی کنید.
- اگر تاریخ مصرف دارو گذشته بود، از دور ریختن آن در فاضلاب و زباله های خانگی خودداری کنید. برای دفع سریع تر حتما با داروساز مشورت کنید.
- دارو را در مکانی دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.
- از قرار دادن قرص ها در کنار شوینده ها، عطرها و مواد شیمیایی بپرهیزید. زیرا بر ترکیب دارو تأثیر می گذارند.
