تلألو آبی فیروزه ای به همراهی نقش های گل و برگ و اسم ائمه برروی سفال های دست آفرید نسرین شهد پرور، چشم ها را نوازش می دهد . این همه حاصل سه سال تلاش بی وقفه این هنرمند است که به سال 1340 در تبریز، دیده به هستی گشوده است .
وی می گوید: با آن که در دوران دبیرستان، رشته حسابداری را برگزیده بودم اما علاقه ام به نقاشی و طراحی، مرا به سمت و سوی این هنر کشاند . پس از شرکت یکی از اقوامم در کلاس های سفالگری و نقاشی روی آن، به این هنر نیز گرایش پیدا کردم و با استفاده از تجربیات وی توانستم به این هنر نیز بپردازم و با تشویق و حمایت خانواده موفق به برپایی اولین نمایشگاه شدم .
این هنرمند برای طراحی روی سفال از طبیعت، کتاب های مختلف و به گفته خودش حتی از قالی زیرپایش نیز الهام گرفته است . وی درباره رنگ زنده و چشم نوازی که اغلب آثارش را دربر گرفته، می گوید: لعاب های استفاده شده در آثارم با کمک برادران قابچی بوده که در تبریز از سرآمدان تهیه این نوع لعاب هستند .
شهدپرور درباره پیشینه این هنر در تبریز می گوید: زنوز که در نزدیکی تبریز واقع است دارای یک نوع خاک سفید مرغوب است که سفال سازی در تبریز نیز با همین خاک انجام می شود و سفال های ساخته شده با این خاک به علت مرغوبیت آن فقط یکبار با دمای 1000درجه سانتیگراد پخته می شود و به هنگام استفاده از لعاب نیز مجددا آن را در دمای 700درجه سانتیگراد حرارت می دهند .
این هنرمند پرتلاش داشتن جسارت را لازمه کار هنری می داند و معتقد است با استفاده از تجربیات دیگران و اعتماد به نفس و تلاش بیشتر می توان روزبه روز پیشرفت کرد .
وی که ماه پیش آثارش را در معرض دید علاقه مندان قرار داده بود، در پایان از سختی ها و مشکلات برپایی نمایشگاه برای شهرستانی ها سخن می گوید و امیدوار است متولیان فرهنگی کشور حمایت بیشتری از جوانانی که در ابتدای کار هنری خود هستند، انجام دهند .
