تهاجم فرهنگی و فرهنگ تهاجم

قسمت سوم

غارت پیدا و ناپیدای فرهنگی

در جنگهای نظامی یکی از تلاش های طرفین متخاصم و شاید مهمترین این تلاشها این است که تا آنجا که می توانند پایگاههای حساس، مراکز فرماندهی، نیروهای زبده و مهره های کارآمد سپاه دشمن را به چنگ و تصرف خویش درآورند و آنها را از کنترل خصم خارج سازند و اگر میسور باشد آنها را تحت اختیار خویش گرفته و در جهت اهداف خود از آنها استفاده کنند. برای رسیدن به این مقاصد، هریک نقشه های پیچیده و مرموز و زیرکانه طرح می کنند و گاه شبانه از خواب و غفلت سپاه مقابل استفاده نموده و دست به سرقت سلاح ها و ادوات جنگی و... می زنند و گاه آدم دزدی نیز می کنند.

نظیر این ترفندها دقیقا در نبردهای فرهنگی نیز قابل اجراست و تاکنون بارها بکار گرفته شده است. جنگهای صلیبی مسیحیان علیه مسلمانان را تنها یک جنگ نظامی نباید دانست. اروپائیان در این نبردها که حدود دو قرن به طول انجامید علاوه براینکه اسبهای خویش را در حالیکه تا زانو در خون مسلمانان فرو رفته بودند، بر پیکر مسلمین تاختند; کشتی های حامل کتابهای مسلمین را نیز دزدیدند و ازاین طریق کتابخانه هایی عظیم همچون کتابخانه اسکوریال مادرید را پدید آوردند. مگر به اعتراف همه مورخین، اروپائیان صنعت چاپ و ... را از ما مشرقیان نگرفته اند؟ مگر آنان بسیاری از آئین های اداری و قوانین شهرداری وکشورداری را از مسلمانان به چنگ نیاورده اند؟ امروز باید بهوش باشیم که بار دیگر تاریخ تکرار نشود واصالت ها، ارزشها، آداب و رسوم، دین، فرهنگ و شخصیت، هویت و خلاصه حیات اصیل و الهی امت ما که در پرتو انقلاب اسلامی مان دیگر بار احیا شده و شکوفا گردیده، مورد غارت و تاراج قرار نگیرد بهوش باشیم که غارت و تاراج هماره پیدا و آشکار نیست. مهاجمان فرهنگی بسیار ظریف و ناپیدا مغزها را می خرند و اندیشه ها را می برند و ریشه ها را می برند. آنچه که رهبر انقلاب از آن با عنوان شبیخون فرهنگی یاد کرده اند جز همین حرکت ناپیدا و مرموز و زیرکانه نیست می دانید که استعمارگران در دوران سیاه ستمشاهی بسیاری از کتابهای نفیس ما را به غارت برده اند.

بسیاری از مستشرقان در لباس شرق شناس و با عنوان محقق نسخه های خطی و ذی قیمت ما را سرقت کرده اند، چه اینکه امروزه نیز ما شاهدیم که گاه و بیگاه سارقان عتیقه جات و آثار فرهنگی،تاریخی را دستگیر می کنند. خطرناکتر از این، سرقت مفاهیم، واژه ها، قداستها و معارف اصیل فرهنگی است. تحریف مفاهیمی همچون: تمدن، توسعه، پیشرفت، رشد، ترقی و... در واقع سرقت ناپیدای فرهنگی است. غارتگران در گذشته آشکارا ما را غارت می کردند وامروزه بگونه ای دیگر به سراغ فرهنگ ماآمده اند بهوش باشیم که دیگر بار با ترفندهایی تازه فرهنگ ملی و مذهبی ما را به یغما نبرند. والسلام

سردبیر