فلسفة امامت با دو رویکرد فلسفی و عرفانی

ناشر: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

تلفن مرکزپخش: 88730446و88503341-021

اصل امامت به خاطر اهمیت و تأثیرش در سرنوشت اسلام و مسلمانان و نیز به خاطر ارتباطش با سیاست و قدرت، از همان آغاز مورد توجه مسلمانان بوده و پایة انواع مختلف درگیری ها شده است. اگرچه تعریف و تبیین امامت و اثبات و رد مبانی و مسایل آن، همواره مورد بحث و مناقشه علما، محدثان، فقها و متکلمان بوده است، اما به نظر می رسد که موقعیت امروز این موضوع، با وضع گذشتة آن از جهات مختلف فرق کرده لذا نیازمند نگرش جدید است که بتواند به سؤال ها و نیازهای جدید بپردازد.

نوشته حاضر، با این انتظار و امید تنظیم شده است که در قلمرو امامت در جست و جوی مبانی و مسایل و پاسخ های جدید باشد. جست و جوی مبانی جدید در بخش اول و دوم کتاب پی گرفته شده است. مؤلف در بخش نخست، امامت را از دیدگاه فلسفة مشاء مورد بررسی و تبیین قرار داده، برای تبیین امامت، از مبانی ابن سینا در تبیین نبوت هم بهره گرفته است.

در بخش دوم کتاب، امامت و اوصاف امامان به عنوان حقایق عینی، و نه مفاهیم اعتباری، بر اساس اصول و مسائل حکمت متعالیه تفسیر و تبیین شده است.

کاری که در این دو بخش انجام گرفته جدید و بی سابقه است. همچنین در این کتاب مسائل و پاسخ های جدیدی همانند نقش نظریه امامت در مقاطع مختلف تاریخ اسلام، مسأله جهانی شدن و مهدویت و مسألة کثیرالخیر بودن بعثت و دیانت اسلام و ... نیز مورد بررسی قرار گرفته است.