دین و مدرنیته

آیا می توان به تحقق تام و تمام دین در عصر جدید، عصری که ذاتا غیر دینی است، امید داشت؟ به نظر نویسنده ی مقاله، عصر جدید، از هنگامی ظهور کرد که بشر نسبت کهن خود را با حقیقت و وجود به کناری نهاد و نسبتی دیگر برگزید

انتخاب، 30/2/81

آیا می توان به تحقق تام و تمام دین در عصر جدید، عصری که ذاتا غیر دینی است، امید داشت؟ به نظر نویسنده ی مقاله، عصر جدید، از هنگامی ظهور کرد که بشر نسبت کهن خود را با حقیقت و وجود به کناری نهاد و نسبتی دیگر برگزید . پس عکس آن هم ممتنع نیست; یعنی، در حوزه ی امکان، معقول است که بشر، دیگر بار، از این نسبت حاکم دوری گزیند و باز به معنای امر قدسی رو کند . اما چگونه می توان ذات دینی را در این عصر تحقق بخشید؟ مسلما با عادات، مناسک و ظواهر دین یا مدد خاستن از عالمان، سیاسیون و اخلاقیون و حتی فیلسوفان و عارفان قادر به زائل ساختن حوالت حاکم بر عصر جدید (که همان من محوری است) نخواهیم بود; زیرا من محوری چنان در عمق جان آدمیان ریشه کرده که دیگرمحوری را ناممکن ساخته است .

هر یک از دو حوزه ی عصر جدید و دین ساحت خاصی دارد و هر ندایی که از جانب یکی برخیزد، دیگری آن را موافق با زبان خاص خود تعبیر می کند; تعبیری که یکسره با قاموس دیگری بیگانه است . در واقع، عصر جدید، اگر قصد مباحثه کند، اقوال دینی را اخذ و به رنگ باورهای معتبر نزد خویش درمی آورد و از آن سو، حوزه ی دینی نیز به هنگام گفت وگو، تاییدها و انکارهای عصر جدید را با پوسته ی ظاهری دینی رنگ و لعاب می دهد و به نام فهم جدید از دین عرضه می دارد . تا هنگامی که بشر عصر جدید با نهاد و ذات من محوری پیوند دارد، دین وجهه ی تام و تمام دوران نخواهد شد . پس بشر باید به بنیاد من محوری پشت کند و رو به سوی جز خود کند . اما چه هنگام چنین خواهد شد؟ آن گاه که بشر از راه رفته بازآید و چشم خویش را از غبار انانیت پاک کند . پس در صورتی دین در عصر جدید تحقق می یابد که عصر جدید ماهیت خود را ترک کند .

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان