اخلاق

روزی یکی از یاران درس، مصرّانه و عاجزانه از حضرت استاد تقاضا کردند که: عنایتی بفرمایید، دعایی، چیزی بفرمایید، بلکه از این گرفتاری روحی نجات پیدا کنیم، خیلی گرفته و در قبض هستیم.

حضرت استاد (دام عزه) که تا آن لحظه سر به زیر انداخته بودند و در سکوتی پرمعنی و مراقبهای ملکوتی به سر میبرند، سر را بلند کرده و فرمودند: آقا جان! من هم گرفتارم، من از شما بدترم!

سپس چند لحظهای درنگ فرمودند و ادامه دادند: دو مطلب به شما عرض میکنم. یقیناً اثر دارد به شرط اینکه، اقلاً یک اربعین(چهل روز) بر آن مداومت داشته باشید:

1) ذکر شریف «یا حیُّ یا قیّوم یا من لا اله الا انت» که بسیار گفتن آن سبب حیات و زیادت عقل میشود و مجرب است.

2) سورة غنی (واقعه) را بخوانید تا غنی در علم و بعداً هم چیزهایی دیگر شوید چون در روایت است:

«عثمان بن حفان» به عیادت ابن مسعود که در بستر بیماری افتاده بود آمد و پرسید: از چه گله داری؟ گفت از گناهانم.

پرسید: چه میخواهی؟ گفت: رحمت خدا را.

پرسید: اجازه میدهی طبیب برایت بیاورم؟ گفت: طبیب مرا مریض کرده است.

پرسید: آیا اجازه میدهی هدیهای تقدیم کنم؟

گفت: آن روزی که نیاز داشتم، دریغ کردی حالا که نمیخواهم میدهی؟

عثمان گفت: اگر خودت نمیخواهی به فرزندانت ببخش تا وضعشان سامان یابد.

ابن مسعود گفت: من به آنها دستور دادهام سورة واقعه را بخوانند، چون از پیامبر اکرم(ص) شنیدم که فرمود: «هر کس سورة واقعه را هر شب بخواند هیچگاه محتاج نمیشود.»