قسمت‌های مختلف گوش انسان

آناتومی گوش انسان شامل 3 بخش اصلی می‌باشد که عبارت است از گوش بیرونی ، گوش میانی و گوش داخلی. هر قسمت از گوش خود از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است. در این مقاله به بررسی 3 بخش اصلی گوش انسان پرداخته شده است.
گوش انسان به گونه‌ای عمل می‌کند که امواج صوتی از گوش خارجی به گوش میانی منتقل می‌شود و پس از آن در قابل امواج فشاری به گوش داخلی ارسال می‌شود. در گوش داخلی، امواج فشاری به تکانه‌های الکتریکی تبدیل می‌شود که توسط مغز قابل دریافت است. بدین طریق ما می‌توانیم بشنویم و انواع صداها را از همدیگر تمیز دهیم.

گوش بیرونی

گوش بیرونی یا گوش خارجی قسمت قابل مشاهده‌ی گوش است که از پرده‌ی گوش محافظت می‌کند. گوش بیرونی امواج صوتی را جمع آوری و به گوش میانی منتقل می‌کند. گوش بیرونی متشکل از لاله‌ی گوش و کانال گوش می‌باشد.
لاله‌ی گوش – امواج صوتی از طریق لاله‌ی گوش وارد گوش می‌شود.
کانال گوش – کانال گوش در حدود 2 سانتی‌متر طول دارد. کانال گوش امواج صوتی را تقویت و آن‌ها را به گوش میانی هدایت می‌کند. غدد عرق موجود در این کانال باعث ترشح جرم گوش می‌شود.

گوش میانی

گوش میانی که بین گوش بیرونی و گوش داخلی واقع شده است، امواج صوتی را به صورت امواج فشاری از گوش خارجی دریافت می‌کند. گوش میانی حفره‌ای پر از هواست و متشکل از پرده‌ی گوش ، چکش ، سندان و رکاب می‌باشد.
پرده‌ی گوش – پرده‌ی گوش غشای نازکی است که به صورت یک دیواره میان گوش خارجی و گوش میانی عمل می‌کند. پرده‌ی گوش با دریافت امواج صوتی شروع به ارتعاش می‌کند و انرژی صوتی را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کند.
چکش – چکش استخوان کوچکی است که در کنار پرده‌ی گوش واقع شده است. از آنجایی که چکش در مجاورت پرده‌ی گوش قرار دارد، ارتعاشات پرده‌ی گوش باعث ارتعاش این استخوان نیز می‌شود.
سندان – سندان استخوان کوچکی است که در کنار چکش قرار دارد. سندان در پاسخ به ارتعاش چکش ارتعاش می‌کند.
رکاب – همانند چکش و سندان، رکاب نیز استخوان کوچکی است که در گوش میانی قرار دارد. در نهایت، رکاب نیز ارتعاش می‌کند و امواج فشاری را به گوش داخلی هدایت می‌کند.

گوش داخلی

گوش داخلی همانطور که از نام آن مشخص است، داخلی‌ترین قسمت گوش به شمار می‌رود. گوش داخلی با مایع آب مانندی پر شده است و متشکل از اندام‌های شنوایی و تعادلی است. گوش داخلی شامل حلزون گوش، کانال‌های نیم دایره و عصب شنوایی است.
حلزون گوش – حلزون گوش ساختار پیچ خورده‌ای است که می‌تواند تا حدود 3 سانتی‌متر کشش داشته باشد. پوشش غشایی حلزون گوش شامل سلول‌های عصبی متعددی است. این سلول‌های عصبی به فرکانس‌های مختلف ارتعاشات پاسخ می‌دهند که در نهایت منجر به ایجاد تکانه‌های الکتریکی می‌شود.
کانال‌های نیم دایره – این کانال‌ها حلقه‌هایی پر شده از مایع می‌باشد که به حلزون گوش متصل بوده و به حفظ تعادل کمک می‌کند.
عصب شنوایی – تکانه‌های الکتریکی ایجاد شده توسط سلول‌های عصبی از طریق عصب شنوایی وارد مغز می‌شود.
بدین صورت قسمت‌های مختلف گوش انسان عملکردهای خاصی را انجام می‌دهد که در نهایت منجر به کارکرد کلی گوش و شنوایی می‌شود. وجود هر گونه آسیب یا اختلال در قسمت‌های گوش می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات در شنوایی شود.