غذای چرب و سرطان روده برادرند!

وقتی یک غذای چرب مصرف می‌کنیم، در مرحله اول برای هضم چربی‌ها صفرا ترشح می‌شود و براساس میزان مصرف چربی، مقدار صفرای ترشحی متغیر خواهد بود.
بعد از اینکه اسیدهای صفراوی عمل خود را انجام دادند، حدود 95 تا 97 درصدصفرا ترشح شده از طریق خون جذب می‌شود و دوباره به کیسه صفرا بازمی‌گردد. حدود 3 تا 5 درصد از آن در روده کوچک باقی می‌ماند و به نواحی انتهایی‌ روده می‌رسد و در آنجا به وسیله میکروب‌های موجود در روده، تخمیر و شکسته می‌شوند و مواد حاصل از این فرآیند، خاصیت سرطان‌زایی دارند. در نتیجه هر چقدر مصرف غذاهای چرب زیادتر باشد، چون مقدار و تعداد دفعات ترشح صفرا بیشتر می‌شود، احتمال باقی ماندن صفرا در دستگاه گوارش و تشکیل مواد سرطان‌زا بالا می‌رود. می‌توان گفت عادت به خوردن غذاهای چرب، احتمال بروز سرطان روده را افزایش می‌دهد. میوه‌ها و سبزی‌ها، به دلیل داشتن فیبر بالا، این توانایی را دارند که به باقیمانده اسیدهای صفراوی موجود در دستگاه گوارش متصل و سبب دفع اسیدها توسط مدفوع شوند. کسانی که غذاهای پرچرب می‌خورند و فیبر کمی دریافت می‌کنند، طبیعتا احتمال بروز این مشکل در آنها بالاست. غیر از مصرف اندک فیبرهای غذایی، اگر کم‌آبی بدن که خود سبب کندشدن حرکت دستگاه گوارش و ماندگاری طولانی‌تر باقیمانده غذا در دستگاه گوارش و افزایش ارتباط مواد سمی با بافت آسیب‌پذیر دستگاه گوارش می‌شود، با اضافه وزن و چاقی و کم‌تحرکی و مصرف بالای قند و شیرینی یا نمک توام شود، بروز سرطان دستگاه گوارش را محتمل‌تر خواهد کرد. به طور کلی، در کسانی که دفع مدفوعشان مناسب باشد (روزانه یک بار یا یک روز در میان یا دو روز در میان با مدفوعی معمولی و نه خیلی خشک)، احتمال بروز سرطان دستگاه گوارش پایین‌تر است اما کسانی که اجابت مزاج در آنها به تاخیر می‌افتد و دفعشان به سختی صورت می‌گیرد، دستگاه گوارش تحتانی در آنها آسیب‌دیده و احتمال بروز سرطان کولون و رکتوم در آنها بالاست و نشانه اولیه سرطان این دستگاه، یبوست مداوم خواهد بود.

پی‌نوشت‌ها:
 

* متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی

منبع:www.salamat.com