در آیه الکرسی به کدامین امام اشاره شده است؟ لطفا توضیح بفرمایید؟

در روایات و تفاسیر نیامده که این آیه اشاره به اسم به یکی از امامان باشد. البته در روایات آمده که اسم پنج تن برگرفته از اسم های خدا بوده و کلماتی که حضرت آدم از درگاه خدا تلقی کرد و با آنان توبه نمود ، این اسم ها بوده است. صفوان الجمال ، قال : دخلت علی أبی عبد الله جعفر بن محمد علیه السلام وهو یقرأ هذه الآیة : " فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه إنه هو التواب الرحیم " ثم التفت إلی . فقال : یا صفوان إن الله تعالی ألهم آدم علیه السلام أن یرمی بطرفه نحو العرش ، فإذا هو بخمسة أشباح من نور یسبحون الله ویقدسونه . فقال آدم : یا رب من هؤلاء ؟ قال : یا آدم صفوتی من خلقی لولاهم ما خلقت الجنة ولا النار ، خلقت الجنة لهم ولمن والاهم ، والنار لمن عاداهم . لو أن عبدا من عبادی أتی بذنوب کالجبال الرواسی ثم توسل إلی بحق هؤلاء لعفوت له . فلما أن وقع آدم فی الخطیة قال : یا رب بحق هؤلاء الأشباح اغفر لی فأوحی الله عز وجل إلیه : إنک توسلت إلی بصفوتی وقد عفوت لک . قال آدم : یا رب بالمغفرة التی غفرت إلا أخبرتنی من هم . فأوحی الله إلیه : یا آدم هؤلاء خمسة من ولدک ، لعظیم حقهم عندی اشتقت لهم خمسة أسماء من أسمائی ، فأنا المحمود وهذا محمد وأنا العلی وهذا علی ، وأنا الفاطر وهذه فاطمة ، وأنا المحسن وهذا الحسن ، وأنا الاحسان فهذا الحسین ( 1 ) . راوی گوید بر امام صادق وارد شدم و ایشان آیه "فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه" را تلاوت می کرد، با دیدن من فرمود: ای صفوان خداوند به قلب حضرت آدم انداخت که به طرف عرش بنگرد پس پنج نور را در حال تسبیح و تقویس خدا دید و از هویت آنان سؤال کرد و خداوند فرمود: اینان برگزیدگان من از بین خلایق می باشند که ... اینان پنج نفر از ذریه تو هستند که به خاطر حق بزرگی که دارند پنج اسم از اسامی خود را برایشان برگزیدم: من محمود هستم و این محمد، من "العلیّ" هستم و این هم علیّ، من فاطر هستم و این فاطمه، من محسن هستم و این حسن، من احسان هستم و این حسین. بنا به روایت دیگر : فلقنه جبرئیل وقال له: قل یا حمید بحق محمد، یا عالی بحق علی ، یا فاطر بحق فاطمة، یا محسن بحق الحسن، یا قدیم الاحسان بحق الحسین (2) خدا به او تلقین کرد بگوید : یا ... البته در این آیه فرموده که جز کسانی که به اذن خدا اجازه شفاعت دارند، کسی نزد خدا شفاعت نمی کند و مؤمنان به اجازه خدا شفاعت می کنند و امامان برترین مصداق کسانی هستند که به اذن خدا شفاعت می کنند و روایتی به این مصداق بودن امامان اشاره دارد . (3) یا در روایتی ظاهرترین و آشکارترین مصداق طاغوت کسانی شمرده شده اند که حق اهل بیت یعنی پیشوایی و امامت جامعه را غصب کردند همان گونه که ولایت امامان بارزترین نمود حبل الله شمرده شده است. (4) پی نوشت ها: 1. قاضی نعمان مغربی ، شرح الأخبار ، قم ف انتشارات اسلامی ، - ، ج 3 ، ص 6 - 7. 2. سید علی اابطحی ، الإمام الحسین فی أحادیث الفریقین ، قم ، امیر ، 1418 ق ، ج 2 ، ص 312 - 313. 3. ..مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ قال نحن أولئک الشافعون. حویزی ، نور الثقلین ، قم ، اسماعیلیان ، 1415 ق ، ج 1 ، ص 258. 4.فهم الذین غصبوا آل محمد حقهم قوله: «فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی‏» یعنی الولایة «لَا انْفِصامَ لَها» ای حبل لا انقطاع له الله ولی الذین آمنوا» یعنی أمیر المؤمنین و الائمة علیهم السلام «یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا» و هم الظالمون آل محمد..... بحرانی ، البرهان ، تهران ، بنیاد بعثت ، 1416 ق ، ج 1 ، ص 524 - 521.