سینمای ایران از حاشیه تا متن؛ هفته اول آبان

با یک وقفه کوتاه، از حاشیه تا متن برگشته تا همه اخبار رسمی و درگوشی سینمای ایران رو براتون مرور کنه. تو این روزهای پاییزی که فقط آفتاب بی‌رمقش شبیه پاییزه و خبری از بارون که سهله یه چندتا ابر عبوس تو آسمون نیست، چی بهتر از اینکه رو مبل راحتی تون لم بدین و با ما و سینمای ایران همراه شین تا ببینیم تو این مدت چه اتفاقایی افتاده و چه اتفاقایی قراره بیافته.
هرچی به جشنواره فجر نزدیک‌تر می‌شیم، اخبار این رویداد مهم سینمایی هم بیشتر میشه و فیلم‌هایی که با سرعت هرچه‌تمام‌تر در حال آماده شدن هستن تا بهمن‌ماه اولین اکرانشون رو تجربه کنن تو رقابت سنگینی قرار گرفتن.
خبر خوب اینکه، ابراهیم حاتمی کیا که در جشنواره قبل غایب بود و در جشنواره سی و چهارم با فیلم «بادیگارد» حسابی موفق بود، با یک اثر تازه داره آماده میشه که به جشنواره فجر سی و ششم بیاد. آخرین فیلم حاتمی کیا درباره شرایط سوریه و فعالیت گروه‌های تکفیری در این کشوره و فیلم‌برداری اون توسط محمود کلاری که تو بادیگارد هم با حاتمی کیا همکار بود، در سوریه انجام میشه. هادی حجازی فر و بابک حمیدیان هم از بازیگران آخرین فیلم حاتمی کیا هستند.حمید نعمت‌الله هم که در جشنواره قبل با «رگ خواب» حضور داشت و علیرغم بی‌مهری داوران به این فیلم بازخورد نسبتاً خوبی گرفت و اتفاقاً فیلمش فروش خوبی هم داشت، امسال با فیلم «شعله‌ور» به جشنواره میاد. «شعله‌ور» آخرین ساخته حمید نعمت‌الله، سال پیش مراحل ساختش تموم شد اما به جشنواره نرسید و این روزها مراحل آخر رو طی میکنه تا احتمالاً یکی از مهم‌ترین گزینه‌های سیمرغ جشنواره باشه، به شرطی که مثل جشنواره قبل با فیلمش برخورد نشه.
اما؛ محمدحسین مهدویان و سعید روستایی که چهره‌های دو جشنواره قبل بودن، امسال با بداقبالی روبرو شدن. نه محمدحسین مهدویان تا الآن تونسته برای «لاتاری» که گفته میشه به معضل فروش دختران ایرانی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس اشاره میکنه، مجوز بگیره و نه سعید روستایی برای «متری شیش و نیم». جمال ساداتیان تهیه‌کننده آخرین فیلم روستایی، ضمن اعلام این خبر، گفته حتی اگه الان هم پروانه ساخت صادر بشه با توجه به پروسه پیش‌تولید و ساخت و مراحل فنی، بعید به نظر می رسه که این فیلم بتونه به جشنواره فجر برسه.
سعید روستایی که با اولین فیلم بلند سینمایی خودش، یعنی «ابد و یک روز» حسابی گردوخاک به پا کرد، در حالی یکی از غایبین جشنواره امسال خواهد بود که سال گذشته، با فیلم‌نامه «سد معبر»، دومین فیلم محسن قرایی در جشنواره حضور داشت. «سد معبر» واکنش‌های مختلف و متضادی گرفت و به‌زودی در ایران اکران میشه، اما به‌تازگی موفق شد در جشنواره فیلم پوسان جایزه بهترین فیلم رو کسب کنه.اما «سد معبر» تنها فیلمی نبوده که تو جشنواره‌های خارجی موفق عمل کرده. بعد از موفقیت‌های بی‌نظیر «بدون تاریخ، بدون امضا»، دومین اثر وحید جلیل وند در جشنواره ونیز، این فیلم این بار با کسب جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم شیکاگو یک‌بار دیگه موفقیت هاش رو تکرار کرد.
اما از همه اخبار مربوط به موفقیت فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های بین‌المللی جالب‌تر، خبریه که تهیه‌کننده فیلم «زرد» اعلام کرده و اونم اینکه این فیلم قراره برای راه‌یابی به گلدن گلوب داوری بشه. آقای مجیدی، اشتباه می زنینا، سیستم گلدن گلوب این‌طوری نیست اصلاً. حالا از ما گفتن بود.
درسته که این اظهارنظر یکم عجیبه اما به‌هرحال فیلم «زرد» داره خوب می فروشه، حالا باید منتظر شد و دید با ورود فیلم‌هایی مثل «خفگی» که یکی از پرفروش‌ترین افتتاحیه‌ها رو داشت و «خانه دختر» که بعد از سه سال توقیف و کلی حاشیه به نمایش دراومده آیا «زرد» بازهم می تونه موفق عمل کنه یا خیر.
البته محمد شایسته، تهیه‌کننده فیلم «خانه دختر» اعلام کرده که فیلمشون، پرفروش‌ترین فیلم پاییز خواهد بود. احتمالاً ایشون خبر ندارن که نصف فیلم تو ارشاد جا مونده. درسته که آقای شایسته گفتن فقط دو دقیق از فیلم حذف شده، اما اصلاحات «خانه دختر» در چند مرحله اتفاق افتاده و این دو دقیقه ای که ایشون بهش اشاره میکنن احتمالاً دیگه چونه آخر تهیه‌کننده و ارشاد بوده. یا شایدم واقعاً شهرام شاه‌حسینی به‌عنوان کارگردان یادش رفته یه قسمت‌هایی از فیلمو بسازه، یا شایدم پرویز شهبازی یکی دو برگ فیلم‌نامه رو لابه‌لای بقیه کاراش گم‌کرده و فیلم‌نامه رو ناقص داده دست شاه‌حسینی، چون بیشتر تماشاچی‌ها فعلاً دارن دنبال قاتل بروس لی میگردن.
به‌هرحال بعد از توقیف طولانی این فیلم و اکرانش بعد از سه سال نمی دونیم خوشحال باشیم یا ناراحت که بالاخره ارشاد تصمیم گرفته تکلیف همه فیلم‌های توقیفی رو مشخص کنه. یکی از این فیلم‌های توقیفی پر سروصدا، «خانه پدری» کیانوش عیاری هست که به دلیل اونچه خشونت بی‌پرده عنوان‌شده بعد از اکران در چند سانس محدود توقیف شد. حالا بعد از مذاکرات انجام‌شده، تهیه‌کننده کار که خود عیاری هست، با هرگونه حذف و اصلاح فیلمش مخالفت کرده و گفته فقط در صورتی فیلم رو نمایش می دم که نسخه اصلی و کاملش اکران شه. درنتیجه قرار بر این هست که «خانه پدری» به‌زودی با درجه‌بندی سنی، در گروه هنر و تجربه و با سانسها و سالن‌های محدود اکران بشه. به عوامل فیلم پیشنهاد می‌کنیم که وقتی مردم بلیت می خرن به سالن سینما می رسن با گل و شیرینی ازشون پذیرایی و تقدیر کنن که تونستن این‌همه مانع رو پشت سر بگذارن و بالاخره به سالن سینما برسن.
اما حداقل آقای کیانوش عیاری از اونجایی که خودش تهیه‌کننده کارشه، می تونه وارد مذاکره بشه و شرایطش رو مطرح کنه. فیلم «خرس» خسرو معصومی که چیزی حدود شش سال از ساختش می گذره و در سی امین جشنواره فیلم فجر هم موفق بود، حتی تهیه‌کننده نداره تا تکلیف اکرانش مشخص بشه. بعله، فیلم تهیه‌کننده نداره. آقای جواد نوروز بیگی تهیه‌کننده این کار بودن اما این فیلم رو به موسسه رسانه‌های تصویری فروختن و به همین دلیل خبری از اکران فیلم نیست. به همین سادگی.
این وسط ابراهیم حاتمی کیا و اصغر فرهادی گویا ژن برتر دارن که گفته می شه فیلمهاشون بدون خوندن کامل فیلم‌نامه مجوز ساخت میگیره. ولی خب مجوز ساخت که چیزی نیست، مجوز نمایش هم نمی تونه اکران یه فیلم تضمین کنه. باور ندارین به نمونه‌های بسیار زیاد موجود مراجعه کنین.
اما مهم‌ترین بحث این روزهای سینمای ایران بودن یا نبودنه. بودن یا نبودن فیلم‌های خارجی در اکران. این موضوع خیلی مهمه و می تونه سرنوشت فیلم‌سازی یک کشور رو کاملاً تحت تأثیر قرار بده. خیلی از کشورهایی که ما الآن به‌عنوان قطب فیلم‌سازی هنری یا تجاری می شناسیمشون هم با این مشکل مواجه بودن و با حمایت از تولید سینمای ملی و ارائه تسهیلات به فیلم‌سازان داخلی سعی کردن جلوی ورود فیلم‌های هالیوودی رو بگیرن و اجازه رشد و شکوفایی به سینمای داخلی بدن. حالا همین بحث هم تو ایران مطرحه که آیا نمایش فیلم‌های خارجی باعث افزایش رقابت میشه یا با استقبال مخاطبان، فیلم‌سازی داخلی تحت تأثیر قرار میگیره و نابود میشه. ما هم که نه‌تنها تسهیلات خاصی به فیلم‌سازهای خودمون نمی دیم کلاً کارشونم یا برچسب سیاه نمایی می‌زنیم یا میگیم برای نمایش عمومی مناسب نیست. حالا سؤالی که مطرح میشه اینکه اگه قرار باشه فیلم‌های خارجی اکران شه، چه فیلم‌هایی اکران میشه؟ قاعدتاً کارهای فون تریه رو که نمیشه اکران کرد، فون تریه نشه گسپر نوعه هم که اصلاً نمیشه، ما به فیلم کیانوش عیاری میگیم خشن، بعد تارانتینو اکران کنیم؟ کارای جیمز کامرون هم که اگرم بخوایم نمی تونیم اکران کنیم، با امکانات ما فیلمای کامرون مثل نقاشی‌های بچه‌ها به نظر میاد. می مونه نولان که الحمدالله انقدر ما دوستش داریم که خودمون همه فیلماشو دیدیم، تازه اونم معلوم نیست چه توطئه‌ای پشت فیلم هاش باشه. در نهایت بربادرفته و لارنس عربستان و با همون دوبله قدیمیش اکران می‌کنیم وسطاش هم «عشق» هانکه رو نشون می دیم، خیلی هم حال میده.
از اخبار سینمایی که بگذریم می‌رسیم به حاشیه‌ها؛
به خدا ما نمی خوایم هر دفعه به خانم بهنوش بختیاری اشاره‌کنیم، خودشون بهانه می دن دست ما. بعد از تبلیغ جالبی که ایشون برای یک فروشگاه لوازم بهداشتی و آرایشی انجام دادن، خدا رو شکر کردیم که زانیار و سیروان خسروی برای تبلیغ آب‌میوه، پاکت‌های آبمیوه رو نمی ندازن بالا و بعد غش کنن. این آگهی تبلیغاتی انقدر حاشیه درست کرد و انقدر باهاش شوخی کردن که بعید بود مهراب قاسم‌خانی وارد معرکه نشه. مهراب قاسم‌خانی بدون نام بردن از کسی، با اشاره به تیزری با بازی یکی از بازیگران زن ایران، عکسی از خودش منتشر کرد که انقدر خندیده حالش بد شده دارن می برنش بیمارستان. پست اینستاگرامی که صدای بهنوش بختیاری رو هم درآورد و به قاسم‌خانی گفت بیکار حسود. خب شاید مهراب قاسم‌خانی داشته به یه تبلیغ دیگه می خندیده، مثلاً تبلیغی که نیکی کریمی توش بازی میکنه، نمیشه؟ به‌هرحال همش زیر سر سیامک انصاری که این ویدیو را برای قاسم‌خانی فرستاد و کارش به بیمارستان کشید و بهنوش بختیاری هم انقد شاکی یه روی دیگه شو نشون داد. البته ما قبلاً هم روهای دیگه ای از خانم بختیاری دیده بودیم. کلاً چند رو داشتن خیلی هم چیز خوبیه، کار راه بندازه. مثلاً وقتی بادی که قبلا تو سوئیس یه سری چیزا رو با خودش برده بود و با آبروی آزاده نامداری بازی کرده بود، حالا رسیده به دبی و یه سری چیزای دیگه رو گذاشته تو استوری محسن افشانی. خوب محسن افشانی هم مجبوره یه روی دیگشو نشون بده و بیاد فیلم بگیره و سر تکون بده و برای ما اظهار تاسف کنه، نه؟
متأسفانه، باخبر شدیم، جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران، به دلیل قند خون بالا به بیمارستان منتقل شدن و الآن در سی‌سی‌یو بستری هستن. براشون آرزوی سلامتی داریم و امیدواریم هرچه زودتر حالشون خوب بشه و برگردن سر کار.
این تنها خبر بد این روزها نبود، امروز خبر رسید که ناصر ملک‌مطیعی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران فوت کردند. ناصر ملک‌مطیعی، یکی از تنها سوپراستارهای باقیمانده از دوران فیلمفارسی ها بودند که به‌تازگی هم با بازی در نقش کوتاهی در فیلم «نقش نگار» بعد از مدت‌ها به پرده سینما برگشته بودند. ناصر ملک‌مطیعی با شمایل لوتی وار و بامرامش کلی فیلم و خاطره برامون باقی گذاشته که شاید یکی از به یاد موندنی ترینشون، «قیصر» باشه. علاوه بر همه این‌ها بد نیست بدونین، محمدعلی فردین رو ناصر ملک‌مطیعی به سینما معرفی کرد. این غم رو به جامعه هنری ایران و خانواده این هنرمند تسلیت میگیم.
نگار جواهریان هم اخیراً به سوگ پدرش نشسته و ما از همین‌جا این غم بزرگ رو به رامبد جوان و نگار جواهریان تسلیت میگیم.
اما نمیشه از رامبد و نگار حرف زد و اشاره‌ای به قسمت آخر خندوانه و همه تبلیغات عجیب‌وغریب رامبد جوان برای فیلمی که به گفته خودش برای همسرش ساخته نکرد. رامبد جوان این روزها خیلی مصاحبه می کنه و همه جوره داره فیلمش رو تبلیغ میکنه. شاید اگه انقدر حاشیه واسه فیلمش درست نمی‌کرد و اجازه می‌داد ظرفیت‌های خود فیلم عمل کنن، «نگار» فروش موفق‌تری داشت. رامبد جوان دریکی از همین مصاحبه‌های جنجالی چند وقت اخیرش به دعوت نکردن سحر دولتشاهی به برنامه خندوانه اشاره کرد و گفت: ” فکر نمی‌کنم ما هنوز جنبه چنین چیزی رو داشته باشیم و منظورم از ما، خانم دولتشاهی، مردم و خودم هست.” آقای جوان ما انقد جنبه داشتیم که برنامه آخر خندوانه رو که به طرز وحشتناکی تبلیغاتی بود رو تحمل‌کنیم، تحمل این‌یکی رو هم داریم. خانم دولتشاهی هم که تو این مدت نه اظهارنظری کردن نه حاشیه‌ای درست کردن، درست برعکس شما و فیلمتون «نگار»! حالا هم که خبر ازدواج ایشون با همایون شجریان می رسه هم باز هم سکوت کردن و مثل خانم بهاره رهنما فرهنگ‌سازی نمی کنن و سرشون به کار خودشونه. حالا یه بار دیگه بگین، کی جنبه نداره؟
به‌هرحال باوجوداینکه خبر ازدواج این دو هنرمند تائید نشده ولی چون تکذیب هم نشده ما به هردوی این هنرمندان دوست‌داشتنی تبریک میگیم و براشون آرزوی موفقیت و سلامتی و شادی می‌کنیم.
از حاشیه تا متن هفته اول آبان ماه هم تموم شد. هفته بعد با خبرای بیشتر و پچ پچ های بیشتر برمیگردیم.