به گزارش ایسنا، تیمهای فوتبال پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی و نفت تهران به دلیل بدهیهای متعدد به بازیکنان و مربیان مختلف در خطر حذف از لیگ قهرمانان آسیا قرار دارند؛ خطری که از یک مشکل پیش پا افتاده به یک هشدار جدی برای فوتبال ایران تبدیل شده است.
امیر حاج رضایی، پیشکسوت فوتبال ایران در گفتوگو با ایسنا، درباره به وجود آمدن چنین مشکلاتی، اظهار کرد: باشگاههای ایرانی از وکلای با تجربهای برای کارهای اداری خود استفاده میکنند. مدیریتهای مختلف به کار باشگاهها نظارت دارند اما اخلاق ایرانی ما باعث شده مقررات را جدی نگیریم. مقررات بینالمللی که نادیده گرفته میشود، شاید از سوی مدیران ما اهمیت نداشته باشد اما مدیران نهادهای مختلف بینالمللی نظیر فیفا و AFC به قوانین خود پایبند هستند.
او ادامه داد: سالیان قبل شاهد این بودیم که استقلالیها لیستی را که باید برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا برای AFC میفرستادند به موقع ارسال نکردند و با خیال راحت با خود گفتند که جریمهاش را میدهیم اما پس از مراجعه آنها به کنفدراسیون فوتبال آسیا، این نهاد این گونه پاسخ داد که بروید و سال بعد مراجعه کنید، شما حذف شدید.
حاج رضایی اضافه کرد: این بدهیها روی هم انباشته شده است و باشگاهها توان پرداخت آن را ندارند. در سالهای متوالی بازیکنان و مربیان زیادی بودند که از باشگاههای ما مقداری پول طلب داشتند اما به این قضیه توجه نشد و به مرور زمان این بدهیها روی هم انباشته شد و اکنون پرداخت بدهیها از توان باشگاهها خارج است. بازیکنان خارجی راه گرفتن حق خود را بلد بودند و با مراجعه به فیفا به راحتی پول خود را دریافت کردند. در سالهای اخیر نیز بازیکنان داخلی نیز این کار را یاد گرفتهاند و زمانی که شکایت آنها در مراجع داخلی به جایی نمیرسید به نهادهای بینالمللی مراجعه میکردند. مدیریت ضعیف ما ایرانیها با جمله "حل میشود" جلو میرود و نتیجهاش همین خطر حذف از آسیا خواهد بود.
این کارشناس فوتبال درباره چنین بدهیهایی، اذعان کرد: این همه پولی که به فوتبال ما به خصوص باشگاههای سرخابی پایتخت تزریق میشود چه سرنوشتی پیدا میکنند؟ آیا نهادی وجود دارد که این گردشهای مالی را بررسی کند یا نه؟ در فوتبال ما ارقام ناچیزی جا به جا نمیشود که بخواهیم آنها را نادیده بگیریم. هر انتقال بازیکن میتواند هزینههای چند میلیونی یا چند میلیاردی داشته باشد و قطعا کسی که چنین هزینهای را میخواهد انجام دهد میداند که منبع مالی دارد اما آیا این منابع مالی میدانند پولی که به باشگاهها تزریق میکند چه آیندهای در انتظارش است و به داخل جیب چه کسانی خواهد رفت.
او درباره باشگاههای ایرانی بیان کرد: ممکن است در بعضی از زمانهایی که فیفا برای ارسال اسامی و یا کسب رضایت شاکیان معین میکند، استثنائاتی وجود داشته باشد اما احتمال این قضیه خیلی کم است. ما در ایران باشگاه نداریم بلکه تیم داریم. یک تیم که کارهای مختلفی را انجام میدهد. باید در مدیریت باشگاههای ایرانی تغییرات عمیقی صورت بگیرد تا این گونه هزینهها و بدهکاری باشگاهها انباشته نشود.
حاج رضایی در پاسخ به این سوال که آیا حذف یکی از تیمهای ایرانی از آسیا، درس عبرتی برای سایر تیمها به وجود میآورد، گفت: میخواهم یک مصداق داخلی و خارجی بیاورم. باشگاههایی همانند شیرین فراز کرمانشاه، شهید قندی یزد و گهر دورود اکنون کجای جغرافیای فوتبال ما هستند؟ تیمهایی که با یک جرقه به لیگ برتر آمدهاند و به دلیل مشکلات مالی دیگر اثری از آنها دیده نمیشود. نمونه خارجی آن در جی لیگ ژاپن است. فدراسیون فوتبال ژاپن در طول فصل برای تیمهای دسته دو این کشور بخشنامهای صادر کرد که شما برای حضور در دسته اول نیاز به امکاناتی همچون زمین مناسب، تراز مالی مثبت، حمل و نقل آسان و هتلهای پنج ستاره علاوه بر کسب امتیازات لازم داشته باشید که در غیر این صورت شما در صورت کسب مقام قهرمانی در گروه خود نیز به جی لیگ صعود نخواهید کرد.
او ادامه داد: فرق ما با کشورهایی همچون ژاپن همین است. در کشور ما تیمی از دسته پایینتر با کسب امتیازات کافی به لیگ برتر میآید و پس از انجام دادن هزینههای سنگین تراز مالیاش منفی میشود و از فوتبال این مملکت پاک میشود. این مشکل کوچک حالا تبدیل به معضلی بزرگ شده است که تبعات بینالمللی برای ما در پی دارد. من نمیتوانم بگویم که تیمهایی که مشکلات مالی دارند به لیگ برتر بیایند یا نه اما متاسفم این را بگویم که چنین باشگاههایی با وجود مشکلات مالی میتوانند حضور در لیگ برتر را تجربه کنند.