باغ ارم، این بهشت زمینی، به روایتی به دستور یکی از پادشاهان به منظور رقابت با بهشت ساخته شده و تاریخ ساخت آن را به دوره سلجوقیان نسبت می دهند، هرچند که از تاریخ ساخت دقیق آن اطلاعاتی در دست نیست. این باغ، در طول سالیان طولانی صاحبان زیادی را به خود دیده تا اینکه در سال های اخیر در اختیار دانشگاه شیراز قرار گرفته است. در جای جای این مکان می توان ردی از ایران کهن و علاقه مردم آن زمان به تفریح و خوش گذرانی را پیدا نمود. از باغ بزرگ و سرسبز با رودخانه جاری و دل انگیزش گرفته تا عمارتی که معماری، نقاشی، کاشی کاری و گچ بری های شاهکار و چشم نواز دارد یا تابلوهایی از نبردهای شاهنامه فردوسی. مردم شیراز از دیرباز به جشن و مهمانی گرفتن و گذراندن لحظات به بهترین و شادترین وجه معروف بوده اند، به همین دلیل تا چشم کار می کند در این شهر باغ است و سرسبزی و زیبایی. شاید خدا خوب مردم این سرزمین را می شناخته و چنین شهری را به آن ها عطا کرده، یا شاید هم به یمن زندگی در چنین شهری، مردم این سبک زندگی را برای خود برگزیده اند، به هرصورت باغ ارم که یکی از دوست داشتنی ترین جاذبه های گردشگری شیراز می باشد، همیشه جزو اولین نقاطی می باشد که گردشگرها پس از سفر به شیراز برای بازدید آن وقت می گذارند. یکی از مواردی که این باغ را به مکانی خاص تبدیل می کند، درخت سروناز شیرازی می باشد. باوجود اینکه شیراز سراسر درخت است و سبزینگی، اما نظیر این درخت سرو در هیچ کجای این شهر پیدا نمی شود. از موزون بودن و زیبا بودن این سرو، همان بس که نامش را سروناز نهاده اند. هرچند درخت های سروی در باغ های شیراز وجود دارند که آن ها را سروناز می نامند و حتی بذر آن ها به فروش می رسد، اما دلبری و بلندقامت بودن این درخت سروناز در نوع خود بی نظیر است. در ادامه با همگردی همراه باشید تا تصاویری از این بهشت زمینی خدا را مشاهده نماییم.
