به گزارش خبرگزاری مهر، علی‌اصغر محمدخانی معاون فرهنگی و بین‌الملل شهر کتاب، در اولین نشست بین‌المللی کرسی مولوی‌پژوهی در دانشگاه ارومیه که با همکاری دانشگاه ارومیه و انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی برگزار شد، گفت: مثنوی اثر مهمی است که تاکنون به معانی بلند آن و شرح و تفسیرهای عرفانی و معنوی توجه بسزایی شده است ولی عناصر زیبایی‌شناسی آن در زیر لایه معانی والای آن پنهان شده است. مثنوی از سویی متنی معنی‌گراست و از سوی دیگر شکل ساختاری خاص خود را دارد. شگردهای ادبی مثنوی به نسبت شرح معانی و غور در تفسیرها و تاویل‌های آن و نیز پرداختن به سرگذشت پرفراز و نشیب و رازآمیز مولانا به دلایلی چند کمتر مورد توجه مولوی‌پژوهان و صاحب‌نظران قرار گرفته است. شگردهای بلاغی، عناصر نحوی و زیبایی‌شناسی شعر او از عواملی است که مثنوی معنوی و غزلیات شمس را از زمان و مکان فراتر برده است.
وی افزود: در جهان عرب آثار عرفانی شاعران فارسی بیشتر با اقبال روبه‌رو شده است. آشنایی جهان عرب با مولانا از سال 1872 میلادی با ترجمه و شرح شش دفتر مثنوی به قلم یوسف بن احمد قونوی، ترک‌نژاد عربی‌دان و شیخ خانقاه بشکتاش استانبول آغاز شد. عبدالوهاب عزام تاثیرگذارترین معرف مولانا به جهان عرب است. در سال 1946 چند داستان مثنوی را به عربی ترجمه کرد و پس از او، عبدالعزیز جواهری، محمد عبدالسلام کفافی و دکتر ابراهیم الدسوقی شتا که بیست سال پیش در سال 1997 ترجمه و شرح کامل مثنوی و منتخبی از غزلیات شمس را به عربی منتشر کرد. عیسی العاکوب استاد زبان و ادبیات عرب در دانشگاه حلب سوریه فیه‌مافیه، مجالس سبعه، رباعیات مولانا و نامه‌های مولانا را به عربی ترجمه کرد و ویکتور الکک و ندی حسون هم در آشنایی جهان عرب با مثنوی نقش بسزایی داشته‌اند. تاکنون شش برگردان مثنوی به صورت کامل یا جزئی به عربی منتشر شده است. امروزه پس از گذشت هشتصد سال از تولد مولانا و انتشار صدها کتاب و مقاله درباره او به زبان های مختلف دنیا، محبوبیت نوینی در غرب برای مولانا ایجاد شده است. سه گفتمان درخصوص مولانا در چند دهه اخیر در غرب ایجاد شده که عبارتند از: گفتمان پژوهشی و دانشگاهی، گفتمان عرفانی و صوفیانه و گفتمان مردم‌پسند و تجارتی، این سه گفتمان هم زمان اما جدا از هم، هرکدام به مسیر خود ادامه می دهند.
محمدخانی درباره آشنایی غربی ها با مولانا گفت: آغاز آشنایی غرب با مولانا به بیش از 200 سال باز نمی‌گردد. سر ویلیام جونز که اغلب کشف وجود ارتباط ساختاری و لغوی بین زبان‌های هندواروپایی را به او نسبت می‌دهند با ترجمه‌هایی که در سال‌های دهه 1770 از فارسی به انگلیسی صورت داد، تحسین و توجه خوانندگان را در سراسر اروپا نسبت به زیبایی شعر فارسی برانگیخت و این امر سبب شد زبان فارسی در صف مقدم مطالعات شرق‌شناسی بریتانیا قرار بگیرد. پس از او در جهان انگلیسی زبان ادوارد براون، دیباچه منثور دفتر اول مثنوی را ترجمه کرد و شاگردش نیکلسون تصحیح و شرح و ترجمه مثنوی را به انگلیسی صورت داد و درحقیقت خود را وقف مولانا کرد. کوشش بعدی توسط آرتور جان آربری، مترجم قرآن به زبان انگلیسی صورت گرفت. او فیه‌مافیه، گلچینی از رباعیات مولانا، دویست حکایت از مثنوی و چهارصد غزل مولانا را به انگلیسی درآورد. در غرب پیش از همه مولانا در جهان آلمانی زبان، دل از مردم مغرب زمین ربود. در زبان آلمانی با دو دسته از افراد مواجهیم: کسانی که به تحقیق درباره مولانا و افکار و آراء او پرداختند و کسانی که آثار او را ترجمه کردند. از نخستین افرادی که به مولانا توجه کردند می توان به هامر پورگشتال و فردریش روکرت اشاره کرد که با ترجمه آثار مولانا رویکردی نسبت به او در جهان آلمانی ایجاد کردند و بعدها این مسیر از سوی محققانی چون هلموت ریتر، فریتس مایر، آن ماری شیمل پی گرفته شد.
معاون فرهنگی و بین‌الملل شهر کتاب درباره وضعیت اقبال به مولانا در زبان فرانسوی گفت: در فرانسه اقبال به مولانا همانند آلمان نبوده است و از اواخر قرن هجدهم ترجمه و شرح مثنوی در فرانسه آغاز شد اما هرگز به چاپ نرسید. چراکه در فرانسه به واسطه حضور لویی ماسینیون نگاه‌ها معطوف به حلاج بود، حتی هانری کربن هم که به عرفان اسلامی توجه داشت، بیشتر به سهروردی پرداخت، پل نویا، نویسنده کتاب تفسیر قرآن در زبان عرفان، تحقیقاتی درباره‌ی عرفان دارد و نگاه مختصری به آراء مولانا. اما از افرادی که در جهان فرانسه زبان به مولانا توجه کرده‌اند می‌توان از میروویچ نام برد که با همکاری محمد مکری گزیده‌هایی را به فرانسه ترجمه و در این زمینه تحقیقاتی کرده است. از طرف دیگر، الساندرو بائوزانی درباره تاریخ ادبیات فارسی آثاری را نوشته و در آنها مختصری به مولانا اشاره داشته است. بنابراین می توان گفت مولانا به اندازه‌ای که در کشورهای آلمانی، فرانسوی یا انگلیسی زبان مشهور است، در ایتالیا شهرت ندارد.
وی درباره افرادی که در جهان انگلیسی زبان باعث شهرت مولانا شدند، گفت: در قرن بیستم در جهان انگلیسی‌زبان توجه به مولانا بیشتر شد. از جمله کسانی که به این امر پرداختند می توان به کالمن بارکس اشاره کرد که ترجمه‌های او از مولانا به صورت شعر آزاد بود و این ترجمه‌ها در شهرت مولانا در آمریکا بسیار مؤثر افتاد. در دهه‌های گذشته افرادی چون جاناتان استار، شهرام شیوا، دیپک چوپرا و هلمینسکی در شناخت مولانا در میان آمریکاییان بسیار تأثیرگذار بودند. در میان محققان انگلیسی‌زبان نیز می توان به فعالیت های ویلیام چیتیک و فرانکلین لوئیس اشاره کرد.
محمدخانی در باب مولوی‌پژوهی در شبه قاره گفت: در شبه قاره، افزون بر شرح و تفسیرهای گوناگون از مثنوی به فارسی و اردو، گزیده‌ها، اقتباس‌ها و ترجمه‌هایی نیز به صورت‌های گوناگون بر مثنوی و دیوان شمس هم به فارسی و هم به اردو انجام گرفته است. مولانا در شبه‌قاره نیز میان مردم جایگاه بلندی دارد. بیش از چهل شرح مثنوی به فارسی در شبه قاره و چند برگردان مثنوی به زبان‌های شبه‌قاره داریم. ایرانیان باید توجه بیشتری به میراث معنوی مولانا داشته باشند و برنامه های مختلفی را برای روز بزرگداشت مولانا در نظر بگیرند که متأسفانه در ایران دانشگاه‌ها و نهادهای فرهنگی کمتر به این مسئله توجه دارند. این که هر روز طرفداران مولوی در جهان با قرائت آثار ترجمه شده مولوی به زبان‌های مختلف، خود را با همدلان ایرانی خویش پیوند می‌زنند، مسئولیت ایران را به عنوان میراث‌دار مولوی در جهان دوچندان کرده است و تأسیس مرکز و بنیادی با نام مولوی با هدف هدایت و ساماندهی مولوی پژوهی در ایران و جهان، امری ضروری است.
معاون فرهنگی و بین‌الملل شهر کتاب درباره کارنامه مولوی‌پژوهی در سال 1396 گفت: در سال 96 مجموعا 380 عنوان اثر با 396790 شمارگان از مولانا و درباره او چاپ شده است. که از میان 96 اثر به تصحیح و چاپ آثار مولانا اختصاص داشت و 284 اثر درباره اندیشه‌ها و نقد و بررسی آثار و آراء او بود. بیشترین اقبال به بازنشر و بازنویسی، معطوف به مثنوی بود و غزلیات و فیه‌مافیه در جایگاه بعدی قرار می‌گرفتند.
وی افزود: شمارگان بالای کتاب ملت عشق نشان از اقبال خوانندگان به این اثر دارد و استقبال از آثار چون «پله‌پله تا ملاقات خدا»، «کیمیا خاتون»، «ملت عشق» و «مثنوی معنوی با تصحیح دکتر محمدعلی موحد» از پدیده‌های مولوی‌پژوهی در سال 96 هستند که از طیف‌های گوناگون این آثار را دنبال می‌کنند و آثار داستانی و تحقیقی درباره‌ی مولانا در هر دو حوزه رونق دارند.
محمدخانی در پایان گفت: در سال جاری همایش «مولانا و لائوتسه» توسط مرکز فرهنگی شهر کتاب و دانشگاه پکن و دانشگاه بائودینگ در ایران و چین برگزار می‌شود و ترجمه مثنوی دکتر محمدعلی موحد به زبان ترکی چاپ می‌شود. بررسی تطبیقی و زیبایی‌شناسانه مثنوی مولانا و منظومه‌های عطار و دیگر منظومه‌های عرفانی، از نکاتی است که باید به آن توجه بیشتری شود.
