به گزارش خبرنگار مهر، جام بیست و یکم قبل از آغاز با شگفتی همراه بود. همانجایی که غول‌هایی مثل هلند و ایتالیا از راهیابی به این رویداد مهم ورزشی جا ماندند تا خیلی‌ها اعتبار مسابقات روسیه را به دلیل غیبت این دو قطب فوتبال اروپا و دنیا کمتر از دوره های پیشین جام جهانی بدانند. اما انگار قرار نیست شگفتی‌ها از جامی که برای اولین بار در سرزمین تزارها برگزار می‌شود دست بردارد.
جام جهانی است و شگفتی هایش. اصلا فوتبال هست و همین نتایجی که قابل پیش بینی نیست و برای همین است که این رشته تبدیل به جذاب ترین ورزش دنیا شده است. پیروزی روسیه برابر عربستان شگفتی نبود به خصوص که روسیه میزبان این مسابقات بود. اما راه افتادن جشنواره گل توسط روسها برابر سعودی ها هم قابل پیش بینی نبود تا آغاز جام بیست و یکم با یک بازی زیبا و پر گل همراه باشد.
اولین شگفتی جام را اما ملی پوشان خودمان رقم زدند. همانجایی که برخلاف پیش بینی اغلب کارشناسان نه تنها مقابل مراکش بازنده میدان را ترک نکردند، بلکه با گل به خودی هافبک مراکشی در دقیقه 95 قهرمان آفریقا را پس از یکسال شکست ناپذیری مغلوب کردند تا طلسم شکست ناپذیری آنها را هم شکسته باشند. شاگردان کی روش در حالی برنده این بازی شدند که در مالکیت توپ توفیق چندانی نداشته و دو سوم زمان این بازی در اختیار تیم مراکش بود و با حملات این تیم همراه بود. به عبارتی ساده تر کی‌روش با یک دفاع منسجم موسوم به «اتوبوسی» موفق به رقم زدن نخستین شگفتی جام بیست و یکم شد.
پیروزی ایران برابر مراکش اولین شگفتی جام بود اما مهمترین آن نبود چون در ادامه این بازی‌ها نتایجی رقم خورد که این بازی را از خاطر هواداران برد. آرژانتین دومین تیمی بود که علیرغم بازی برتری که مقابل حریف نه چندان اسم و رسم دار خود انجام داد، نتیجه‌ای بهتر از مساوی عایدش نشد. آرژانتینی ها در حالی در این بازی متوقف شدند که فوق ستاره ای مثل مسی هم در جریان بازی پنالتی از دست داد تا بیشترین نقش را در رقم زدن این نتیجه شگفت انگیز داشته باشد.
یاران مسی در حالی مقابل تیمی که نخستین حضورش در جام جهانی را تجربه می کرد متوقف شدند که در این بازی 78 درصد مالکیت توپ و میدان را از آن خود داشتند توانستند بالغ بر 30 بار موقعیت های خطرناک خلق کنند.
قهرمان دوره قبل مسابقات اما کاری کرد تا ناکامی نایب قهرمان دوره قبل از یاد ها برود. قطعا بزرگترین شگفتی جام بیست و یکم تا پایان شب چهارم را مکزیکی ها رقم زدند. آنها توانستند مدافع عنوان قهرمانی را در حالی با یک گل مغلوب کنند که در اکثر دقایق بازی داشتند با همه توان از گل زده شان محافظت می کردند و مقابل حملات دامنه دار و خطرناک آلمانی ها ایستادگی می‌کردند. مالکیت حدود 70 درصدی آلمان در این بازی و خلق 26 موقعیت گل در آن نشان از برتری مطلق تیم آلمان می داد. اما انگار برتری مطلق داشتن در جام بیست و یکم برای پیروزی برابر حریف کافی نیست.
برزیلی‌ها هم اما همان راهی را رفت که دیگر بزرگان جام بیست و یکم در اولین گام رفتند تا کلکسیون شگفتی‌های جام بیست و یکم در دور اول مسابقات تکمیل شود. شاگردان تیته نیز علیرغم بازی برتری که مقابل تیم نه چندان مدعی سوییس ارائه دادند قادر به کسب سه امتیاز در اولین گام نشدند تا جام بیست و یکم همچنان روی نوار شگفتی گام بردارد.
برزیلی‌ها هم گرچه در مالکیت توپ برتری چندانی نسبت به سوییس نداشته و تنها مالک 56درصد از بازی بودند، اما در اغلب دقایق بازی توانستند با حظ توپ در زمین حریف و خلق موقعیت‌های متعدد گلزنی برتری شان را در مقابل سوییس دیکته کند. اما همانطور که پیشتر گفتیم قانونی نانوشته در مورد جام بیست و یکم می گوید تیم هایی که برتر مطلق میدان هستند حتما قرار نیست برنده بازی باشند.
گویی در جام بیست و یکم تیم هایی که با دفاع مطلق موسوم به دفاع اتوبوسی و نیم نگاهی به ضد حملات در این مسابقات حضور پیدا کرده‌اند موفق تر هستند. شاید در ادامه این مسابقات هم «اتوبوس» همچنان نقش اول را در روسیه ایفا کند.
