امام-باقر

بدون شک سخنان معصومان و ائمه اطهارعلیهم السلام هماره روشنگرمعنای آیات نورانی قرآن کریم بوده است. در این سلسله مقالات برآنیم با مشعل فروزان بیانات حضرت امام باقرالعلوم(ع) آسمان معرفت را بشکافیم و چندگام به حقیقت نزدیک شویم.

آنچه باعث عدم استفاده از حج شده است [1] ،نشناختن فلسفه اجتماعی-سیاسی این اجتماع عظیم امت مسلمان است.در واقع،چیزی که امام،از آن به «گم کردن حج »تعبیر می کند و ضرورت بازیابی و پیدا کردن حج را مطرح می سازد:

تاریخ حیات فکری مسلمانان نشانگر استفاده از رهنمودهای پیشوایان دینی در همه عرصه های دانش است. دانشوران مسلمان همواره کوشیده اند تا رهآورد گشت و گذار خود در بوستان حکمت الهی و گلزار زیبای نبوی و علوی و جعفری را به شکلی متناسب با عصر و زمان، کارا و کارساز ارائه نمایند

امام ابو جعفر،باقر العلوم،پنجمین پیشوای ما،جمعه ی نخستین روز ماه رجب سال پنجاه و هفت هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. (1) او را«محمد»نامیدند و«ابو جعفر»کنیه و«باقر العلوم »یعنی «شکافنده ی دانشها»لقب آن گرامی است.

مردی از اهل شام در مدینه ساکن بود و به خانه ی امام بسیار می آمد و به آن گرامی می گفت: «.

آوازه علوم و دانشهای امام باقر ع چنان اقطار اسلامی را پر کرده بود که لقب "باقر العلوم" (گشاینده دریچه های دانش و شکافنده مشکلات علوم) به خود گرفته بود .

ابن حجر هَیْثَمی از متعصّبان اهل سنّت درباره امام باقر علیه السلام می نویسد:

در مکتب امام ابو جعفر باقر العلوم-که درود فرشتگان بر او-شاگردانی نمونه و ممتاز پرورش یافتند که اینک به نام برخی از آنان اشاره می شود:

مکتب پربار جعفری و محضر گهربار امام صادق اسلام شناسانی بزرگ به جامعه اسلامی هدیه کرد دانشمندانی که هر یک خود مرجعی مهم در مسائل علمی و مذهبی به شمار می آیند دستاوردهای این دانشگاه فعال علمی دینی گسترده تر از آن است که بتوان به تمام آن اشاره کرد اما از باب نمونه تنی چند از این بزرگان را معرفی می کنیم.

یکی از فرهیختگان سده دوم هجری عبدالملک بن اعین، برادر زرارة بن اعین، راوی معروف است. متأسفانه با آن که تعریف ها و توصیفات ارزنده ای از وی در لسان شریف امام صادق(ع) و اندیشمندان شیعه و سنی شده، ولی چهره وی بر برخی از رجالیون پوشیده مانده است