اسلاوی-ژیژک

دیگر نمی‌توان جنبه صرفاً معنوی دین را از سیاسی شدن آن متمایز کرد. تحولات اخیر [در سوریه] که ظاهراً نمایان‌کننده پیروزی‌های بنیادگرایی دینی است، نه بازگشت دین به سیاست، بلکه صرفاً بازگشت امر سیاسی است.

کتاب «اهمیت مانیفست کمونیست» نوشته اسلاوی ژیژک با ترجمه سینا خامی منتشر شد.

کتاب «عالمگیر» با عنوان فرعی «کووید 19 جهان را تکان می‌دهد» نوشته اسلاوی ژیژک با ترجمه هوشمند دهقان منتشر شد.

انفجار سرمایه داری در چین، یک مورد غول‌آسا از پدیده‌ای است که در اتحاد جماهیر شوروی «سیاست جدید اقتصادی» خوانده می‌شد. از این رو، آنچه ما در چین داریم «سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی» است؛ با این حال همچنان سوسیالیسم است؛ حزب کمونیست هنوز در قدرت است و نیرو‌های بازار را بشدت اداره و هدایت می‌کند.

اولین بار که «رُما» Roma را دیدم، تلخ‌کام شدم: بله، غالب منتقدان در تحسین آن به‌منزله‌ی یک کلاسیک موقت حق دارند، اما من نمی‌توانستم از این ایده خلاص شوم که این درکِ غالب توسط یک اشتباه وحشتناک، بد تعبیر و نادرست تقویت می‌گردد. به‌واقع فیلم کوآرون برای یک سری استدلال‌های سهوی و اشتباه است که گرامی داشته می‌شود [تحسین می‌شود].

آری، «حقیقت» داشت که استالین فرمان کشتار‌ها را صادر کرد و سرزمین انقلاب را تبدیل به دولتی پلیسی کرد؛ او «حقیقتا» اعتقاد داشت که اتحاد جماهیر شوروی نمی‌تواند بدون گذار از مرحله سوسیالیسم اردوگاه‌های کار اجباری به کمونیسم برسد، اما همان‌طور که یکی از شاهدان عینی به‌درستی اشاره می‌کند، وقتی مقامات گفتن حقیقت را مفید می‌یابند، علتش این است که نمی‌توان ...

در اینجا با شوخ‌طبعی سر و کار داریم که از طریق تمرکز بر جزییات با اهمیت ضدیتی با نظم موجود برقرار می‌کند

«پتر اسلوتردایک» فیلسوف آلمانی، زمانی گفت که اگر بنا باشد صد‌ها سال بعد مجسمه یابود کسی را بسازند، آن شخص کسی نخواهد بود جز «لی کوان یو»، رهبر سنگاپور که اصطلاح «سرمایه‌داری با ارزش‌های آسیایی» را ابداع کرد و به کار بست. ویروس این سرمایه‌داری خودکامه گرچه به‌آهستگی، اما با قاطعیت در سراسر جهان خود را می‌گستراند.

«درنگیدن با امر منفی: کانت، هگل و نقد ایدئولوژی» نوشته اسلاوی ژیژک، فیلسوف معاصر اسلوونیایی با ترجمه علی حسن زاده از سوی نشر بان منتشر می‌شود.