حکمت تلاوت قرآن این است که انسان،قرآن را به گونه ای تلاوت کند که معبود خویش را مشاهده کند.مرحله قابل احساس و کمترین درجه آن این است که در درون دل و اعماق ضمیر خواننده،چیزی جز علاقه به خداوند نباشد و انسان تشخیص دهد که در قلبش با قرائت قرآن،چیزی جز خداوند مهربان جای ندارد.