جهادسازندگی

مزار شهدا تنها میراث مردم‌ساخته کشور ایران در طول تاریخ از زمان مادها تا امروز است. هرچه میراث فرهنگی داریم توسط شاهان، سلاطین و تجار ساخته شده است. این مزارها رسانه‌های پایدار و دائمی هستند.

آن زمان همه فکر می‌کردند جنگ یکی دو ماه بیشتر طول نمی‌کشد. یک نفر گفت: «حالا که این طور است، همین جا جشن به پا کنیم.» سیصد تا مهمان داشتیم که صد و پنجاه نفرشان شهید شدند.

به سنگر که رسید چند رزمنده که جلوی در ایستاهد بودند مانعش شدند. یکی از آنها که برادر کریمی صدایش می‌کردن، گفت: کجا اخوی؟ با این سر و وضع می‌رن مجلس دعا؟ نمی‌خوایین یاد بگیرین اینجا چاله میدون نیست!

وجود فضای بسیار معنوی و روحیه شهادت طلبانــه در بین رزمنــدگان این جبهه و حماسه‌های بی نظیر آن بویژه در عملیات آزادسازی سوسنگرد، باعث گردید سوسنگرد به «شهر عاشقان شهادت» اشتهار یابد.

در سقز فرماندهان چند روزی روی ماکت نیروها را توجیه و سازماندهی کردند تا این که بنا به دستور قرارگاه حمزه غروب 26 اردیبهشت، نیروها با سلاح و مهمات و تجهیزات کامل سوار ماشین‌های حمل گوشت شدند.

یک خانواده کم بضاعت خرمشهری که پیش از جنگ، به زحمت زیاد توانسته بود خانه ای کوچک در نزدیکی بلوار چهل متری برای خود بسازد با شروع جنگ در سال 59 مجبور به ترک شهر و آواره شد.

محسن رضایی در مراسم رونمایی کتاب «همیشه جهادگر» گفت: کار جهادی فقط به معنای جنگ و رویارویی نظامی نیست، امروز کار فرهنگی هم جهاد است، جهاد اقتصادی و کمک به معیشت مردم هم نوعی جهاد است.

من و علی آقا خیلی با هم رفیق بودیم، همه جا با هم می‌رفتیم، زمان جبهه برای من نامه می‌فرستاد و تاکید می‌کرد به نماز و روز و احترام به پدر و مادرم.

من و علی آقا خیلی با هم رفیق بودیم، همه جا با هم می‌رفتیم، زمان جبهه برای من نامه می‌فرستاد و تاکید می‌کرد به نماز و روز و احترام به پدر و مادرم.

من و علی آقا خیلی با هم رفیق بودیم، همه جا با هم می‌رفتیم، زمان جبهه برای من نامه می‌فرستاد و تاکید می‌کرد به نماز و روز و احترام به پدر و مادرم.