حضرت-خدیجه

پیامبر(صلی الله علیه و آله) خدیجه را بسیار دوست مى‌‏داشت و به وى دلبستگى فراوان داشت.‏»، در واقع انس و الفتی که در زندگی پیامبر و خدیجه وجود داشت این آیه شریفه را به منصه ظهور رسانده بود: «وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ.»

رهبر معظم انقلاب می‌فرماید: حضرت خدیجه(س) حقیقتاً مظلوم است به خاطر اینکه شرف همسری پیامبر(ص) درباره ایشان دارای ارزش مضاعف است، دیگران مشرف به شرف همسری پیغمبر شدند اما رنج‌هایی را که پیغمبر در عمده زمان رسالت به آن‌ها مبتلا بودند، ندیدند.

حضرت خدیجه در زندگی درد بسیاری کشید و برای ایمانش بهای سنگینی پرداخت اما همه آنانی که طعم عاشقی و زندگی با دلبر را چشیده اند می دانند که او چه بانوی خوشبختی بود.

زمانی که خدیجه(س) رحلت کرد، حضرت فاطمه(س) که پنج سال بیشتر نداشت گِرد پدر می‌گشت، خود را به دامان ایشان می‌آویخت، بهانه مادر می‌گرفت و دل دردمند پدر را آتش می‌زد. پیامبر (ص) جز سکوت چیزی نداشت در این هنگام جبرئیل نازل شد.