مقدمة «پروفسور آربری» بر قرآن مشتمل بر مطالب گویایی است که آرا و نظریات مترجمان و اهداف آن ها را در ترجمة قرآن، از قرن دوازدهم میلادی، به زبان های اروپایی به عرصة نقد و تحلیل می کشاند و نکات مهمی را از لابلای فحوای کلام ایشان ارائه می دهد. آربری در بخشی از ترجمه و شرح رموز بی خودی مرحوم «علامه اقبال لاهوری» می گوید:
