برخورداری از زیستجهان مدرن، شرط لازم برای تداوم هر گونه دینداریِ نوگرایانه در ایران آینده است. تحقق چنین زیستجهانی، با غور کردن بیپایان در آرای غزالی و مولوی و پمپاژ مداوم این آرا در ذهن مخاطبان جوان، ناممکن است. دیندارِ نوگرا، کسی است که جهان شخصیاش حقیقتا مدرن شده و به همین دلیل در غرب احساس غربت نمیکند.